e nuance sterft snel als het oorlog is, constateert Erik Borgman: je bent voor Israël en dus tegen de Palestijnen of voor de Palestijnen en dus tegen Israël, zo lijkt het. Column op debezieling.nl.
Erik Borgman OP
Oktober is in de Rooms-Katholieke Kerk toegewijd aan de rozenkrans. Bij het bidden van de rozenkrans overwegen we de geschiedenis van Jezus, als samenballing van de geschiedenis van de aarde en de mensheid, vanuit het perspectief van Maria, een Palestijns-Joods meisje dat zijn moeder werd en op haar manier zijn leven, lijden en sterven meemaakte. Hierdoor deelt zij naar katholieke overtuiging ook in zijn verrijzenis en verheerlijking.
Ik zie haar in de vrouwen die hun gezin in veiligheid proberen te brengen, in degenen die het is gelukt en in degenen die wanhopig zijn omdat het maar niet lukt. Ik zie haar in de Palestijnse en in de Israëlische vrouwen die ik de afgelopen dagen bij een gestorven geliefde zag knielen, gebroken van verdriet. Ik zie haar in de wanhoop van de gewonden en in de angst van moeders om hun ontvoerde kinderen, of om de bombardementen die vrijwel zeker nog komen zullen.
