Eenvoudige professie broeders Juan en Fons

Broeders Juan van Eijk OP en Fons Wilmes OP verbonden zich met de eenvoudige professie voor drie jaar aan de Orde der Predikers. Het afgelopen jaar doorliepen zij hun noviciaat. De preek van provinciaal Didier Croonenberghs is via de link hieronder te vinden.

Juan van Eijk OP

Het geloof heeft sinds mijn jeugd een belangrijke rol in mijn leven. Een belangrijke herinnering is het moment dat ik als voornemen voor het nieuwe jaar vaker naar de kerk wilde gaan. In de kerk zijn gaf mij vreugde.

Het duurde tot 1998 voor de stap naar het seminarie het Sint-Janscentrum in ’s-Hertogenbosch zou zetten. Dit is buiten het bisdom Rotterdam waar ik geboren was.

De reden voor de stap naar het seminarie was, als ik terugkijk het verlangen naar het religieuze leven. Op het seminarie had iedere priesterstudent zijn eigen kamer, maar bid, studeer, eet en leef je samen.

Na mijn priesterwijding op 5 juni 2004 ben ik in verschillende parochies werkzaam geweest en heb ik op een pastorie gewoond met andere priesters en een keer met studenten. Een pastoor in een parochie waar ik kapelaan was merkte op dat ik in een gemeenschap vreugde uitstraalde.

(Tekst wordt vervolgd onder de foto’s)

Mijn laatste benoeming was in de Maria Geboortekerk te Nijmegen. Hier kwam ik in contact met de dominicanen, maar ik had niet de intentie om hier in te treden. Ik zocht contact met de toenmalige provinciaal om te zien wie de dominicanen zijn. Hij gaf mij het boekje Dominicus ontmoeten van Paul D. Hellmeier. Het boekje was voor mij een uitnodiging om nader kennis te maken met de dominicanen.

Het meest vanzelfsprekend was het om kennis te maken met de dominicanen in Rotterdam. Tot mijn verbazing voelde het voor mij als thuiskomen, een ervaring die ik ook had toen ik koos voor de priesteropleiding. Een paar keer ben ik naar het klooster toe gegaan en het gevoel van thuiskomen bleef. Om mijn roeping verder te onderscheiden heb ik gevraagd om tot het noviciaat toegelaten te worden.

De jaren dat ik priester ben, leefde ik vanuit vier pijler: gebed, studie, gemeenschap en apostolaat. Het zijn de vier pijlers van een dominicaan. Daarbij kwam dat ik voordat ik intrad bij de dominicanen met enige regelmaat gevraagd werd om te spreken.

De stap naar de dominicanen is achteraf gezien de meest logische stap. Nu het noviciaat is afgesloten mag ik beginnen aan de studie theologie. Ik hoop dat wat ik op het seminarie geleerd heb verder te kunnen verdiepen om als dominicaan dienstbaar te zijn aan Gods Rijk.

Juan van Eijk OP

Fons Wilmes OP

Ik ben nu 28 jaar oud. Geboren in Maastricht en opgegroeid in Eijsden en gedeeltelijk in verschillende plaatsen in Belgisch-Limburg.

Op mijn 18e ben ik vertrokken naar Frankrijk om te studeren aan Sciences Po Paris, een bekende Franse universiteit gespecialiseerd in de sociale wetenschappen en vooral in alles wat te maken heeft met de wereld van politiek en economie. Eerst studeerde ik in Reims, later voor de master in Parijs.

Uiteindelijk heb ik een master gehaald in de politieke en economische kant van de internationale energiemarkten (International Energy aan de Paris School of International Affairs van Sciences Po Paris)

Daarna ben ik terug naar België gekomen om hier in Brussel te werken. Ik heb sinds 2018 voor een grote autoimporteur gewerkt op de afdeling logistiek & order management.

Op geloofsgebied kom ik uit een van oorsprong katholieke familie, maar ik ben als kind niet gedoopt. Eenmaal volwassen wilde ik dit wel graag, juist omdat ik veel waarde vond in de elementen van het geloof die ik als kind wel had meegekregen (kinderbijbel, sacramentsprocessie in het dorp, het vieren van christelijke feestdagen etc.).

(Tekst wordt vervolgd onder de foto’s)

De ontmoeting met katholieke vrienden op de universiteit heeft me heel erg geholpen in dit traject. Zij hebben me de weg gewezen naar een persoonlijke relatie met Christus. In mijn tijd in Parijs heb ik hier dan echt werk van gemaakt en ben ik uiteindelijk in de paaswake gedoopt.

Ik heb in dit stadium ook heel veel gehad aan mijn parochie in Parijs. Dat was een zeer levendige gemeenschap met een grote groep catechumenten,  uiteindelijk zijn er in mijn jaar negen volwassenen gedoopt.

De afgelopen jaren in Brussel heb ik mijn christelijk leven kunnen uitdiepen. Vooral dankzij de Pole Jeunes XL, de jongerengroep van de parochie van Elsene waar in die tijd Luc Terlinden (nu aartsbisschop) pastoor was.

Tijdens covid was ik op zoek naar manieren om mijn geloof te kunnen beleven terwijl de kerken gesloten bleven. Dan ben ik zelf begonnen met het getijdengebed te bidden. Toen de lockdowns eenmaal werden afgezwakt ben ik bij de dominicanen hier in Brussel terechtgekomen, omdat ik dit gebed graag in gemeenschap verder wilde zetten.

Zo ben ik een aantal jaar blijven komen en in die tijd is langzaamaan mijn interesse voor het dominicaans leven gegroeid. Voor mij voelde dit vooral door wat ik zag van hoe de broederlijkheid beleefd wordt direct goed.

Ook voelde ik me erg aangesproken door de spiritualiteit van contemplatie met een open houding naar de wereld. In zoverre dat ik op een begeven moment de stap gezet heb om met een aantal broeders hierover te spreken. Zo ben ik dan het postulaat ingerold en later het noviciaat, en nu heb ik mijn eerste professie gedaan.

Fons Wilmes OP

Foto’s Daniël van Veelen | www.prophotos.nl