at dubbele gevoel van enerzijds 'ik ben maar die en ik moet daar tevreden mee zijn’ en anderzijds 'ik kan en wil zeker beter doen’.
Bernard De Cock OP
Een van mijn leermeesters, een wijze universiteitsprofessor met veel gezond verstand, heeft me ooit gezegd: ‘Gewoon goed is ook goed’.
Ik had hem mijn twijfel en mijn bezorgdheid toevertrouwd over een studie die ik onder zijn leiding aan het maken was. ‘Zijn mijn gedachten wel origineel en goed genoeg?’, vroeg ik hem. Ik was er echt niet gerust over. En toen kwam dat verlossende ‘gewoon goed, is ook goed’.
We hebben er met elkaar nooit meer over gepraat. Maar ik herinner me wel dat zijn uitspraak mij op dat moment hielp om rustig te worden en mijn eigendunk te relativeren. Maar evenzeer ontlokte die uitspraak bij mij de reactie dat mijn studie toch wel iets meer mocht zijn dan het gewone.
Dat dubbele gevoel van enerzijds ‘ik ben maar die en ik moet daar tevreden mee zijn’ en anderzijds ‘ik kan en wil zeker beter doen’.
Begin van de preeksuggestie van dominicaan Bernard De Cock op www.preekvandeweek.be.
