Dank je, dame uit mijn verhaal, jij die zo mooi was bij je overlijden.’
Philippe Cochinaux OP
Ik heb de wonderlijke ervaring van het gebed mogen ondergaan, zo vertelde ze me, zijnde die neerdalende beweging van het hoofd naar het hart, die mijn diepste wezen blootlegt (…)
Vanaf die dag werd haar leven tot tederheid. Ze besloot om haar ogen te openen voor de duizend-en-één kleine wonderen des levens, om zich te laten verrassen door de schoonheid van eenvoudige gebaren. Niets verwachtte ze nog, maar alles ontving ze, zonder schuld noch spijt.
De God die ze ontmoet had in haar intimiteit had niet de loop van haar geschiedenis noch die van haar ziekte gewijzigd. Maar Hij openbaarde zich integendeel op onverwachte wijze, daar waar ze Hem nooit verwacht had, in haar naasten, in alle uitgewisselde tekens van vriendschap (…)
Dank je, dame uit mijn verhaal, jij die zo mooi was bij je overlijden, om ons eraan te herinneren, van over de grens van het eeuwige leven heen, dat God zich openbaart in alle kleine gebeurtenissen die dragend zijn voor ons leven.
Dankzij u zullen we misschien ontdekken hoe waar deze woorden uit het boek Openbaring zijn (3,20): “Ik sta voor de deur en Ik klop. Als iemand mijn stem hoort en de deur opent, zal Ik bij hem binnenkomen en maaltijd met hem houden en hij met Mij.”
Uit de preeksuggestie van provinciaal Philippe Cochinaux OP op preekvandeweek.be. Lees hier de hele tekst.
