De norm van wat we normaal vinden schuift steeds verder op naar het abnormale.’
Lees het evangelie van vandaag
Wat is het toch dat als een bepaalde boodschap, een woord of mening ons niet aanstaat, we meteen boos worden. We slaan elkaar verbaal om de oren, soms met een wederwoord, soms in grove taal, steeds vaker ook met bedreigingen.
De norm van wat we normaal vinden schuift steeds verder op naar het abnormale. Misschien is het wel van alle tijden, zo toont ons de evangelist Lucas. Jezus’ eigen dorpsgenoten worden woedend en drijven hem richting de afgrond om zo van hem af te komen.
Maar toch, het kwade zit meestal niet in die ander, in wat hij doet of wat hij zegt. Het zit vaak in onszelf en in ons onvermogen om te luisteren naar wat er nu eigenlijk gezegd en bedoeld wordt. Zeker als het van mensen komt die ons nabij zijn, een partner, familie, vrienden: ‘geen profeet wordt aanvaard in zijn eigen vaderstad’, zegt Jezus.
In deze Veertigdagentijd zijn we uitgenodigd God en ook elkaar te naderen, om dichter tot elkaar te komen, om afstand te nemen van vernedering en onnodig kwetsen en de verbroedering te zoeken, in plaats van veroordeling. Om iedere keer weer opnieuw te beginnen.
Michael-Dominique Magielse, dominicaan
