Nieuwe lekendominicanen stellen zich voor

Zes leden bekrachtigen hun eerder uitgesproken professie. Dat zijn Hans Hamers, Antoinnette Jacobse-Velda, Dominicus Kamsma, Marja Kruithof, André van Montfort, Angela Nguyen-Bruens.

De viering is op 31 oktober om 15.00u in Zwolle. De viering is live bij te wonen of te volgen via livestream.

Twee aspiranten treden, voor een periode van drie jaar, formeel toe tot de Dominicaanse Lekengemeenschap Nederland: Sieneke Spiegel (1983) en Giovanni de Cuba (1970).

Giovanni de Cuba

In de gemeenschap van de Dominicanenkerk in Zwolle lopen aardig wat DLN-ers rond. Als lid van de werkgroep Vieringen in het Papiamento, oftewel de Caribische vieringen, is ons gezin sinds 2014 verbonden aan deze gemeenschap.

De dominicaanse orde waaronder deze gemeenschap valt en met name ‘onze’ voorganger, pater Wijbe Fransen, hebben mij geïnspireerd om te kiezen voor de lekendominicanen. Ik kan me ook vinden in het werk dat we binnen onze ‘gewone’ kerk doen en het gemeenschapsgevoel dat hier echt heerst.

Na veel wikken en wegen nam ik vorig jaar het besluit om de ‘eerste’ stap te nemen. We maakten een bijzonder vormingsjaar mee, midden in de Corona-pandemie! Uiteindelijk hebben we het toch in een aangepaste vorm en met gepaste maatregelen doorleefd. Op 31 oktober hoop ik professie te doen in onze kerk.

Wat kan ik de Caribische gemeenschap en onze kerkgemeenschap bieden? Ik denk dat ik gewoon verder ga met het werk dat ik nu al doe. Soms is gewoon er zijn al voldoende en waardevol. Uiteraard zal ik het gedachtengoed van Dominicus en andere inspirerende mensen binnen de orde zoveel mogelijk uitdragen. Tot slot laat ik mij door Hem leiden en zal zien wat op mijn pad zal komen.

Sieneke Spiegel

Dit portret door Marja Kruithof o.p. stond in Presenteerblad, tijdschrift van de Dominicanenkerk Zwolle. Lees hier het hele blad.

Het Dominicanenklooster Zwolle is al achttien jaar een vertrouwde plek voor Sieneke. Het begon in haar studententijd toen zij zich aansloot bij de eetgroep voor jongeren in het Wasdom. Ze werd nieuwsgierig naar de vieringen in de kerk en vroeg zich af ‘wie zijn die dominicanen?’ Zij is al jarenlang een geregelde bezoeker van de vieringen, inmiddels ook samen met haar man en hun twee dochters.

‘Het is heel fijn dat de professieviering dit jaar in Zwolle is. De Dominicanenkerk hier is de plek die ik ken, het is ons huis en ons thuis. Het is een plek waar jong en oud elkaar ontmoeten, het overstijgt generaties. Dat is voor mij een mooi aspect van samen kerkzijn.’

Actief in en voor de parochie
Sieneke is al acht jaar lid van de werkgroep kindernevendiensten en de werkgroep catechese. Ze is grafisch vormgever en al zes jaar maakt zij geregeld de prachtige voorkanten van de orde van dienst. Ze maakte het huidige logo voor klooster Zwolle en onlangs ook het logo voor de Klooster Poort. Daarvoor restylede zij het ons vertrouwde mantelwapen. Dit logo wordt nu ook landelijk gebruikt door de orde. Vanaf eind 2020 verzorgt ze de opmaak van het Presenteerblad. De redactie is hier enorm blij mee.

Voorbereiding op de Professie
Vorig jaar volgde Sieneke het sterke gevoel dat het nu de tijd was ‘om te springen’, om te beginnen aan het initiële jaar van aspirant-lekendominicaan. Vanwege de beperkingen door coronamaatregelen waren de ontmoetingen voor de groep van aspiranten en hun begeleiders in het afgelopen voorbereidingsjaar soms fysiek en soms digitaal. Er werd meer zelfwerkzaamheid gevraagd, eigen initiatief. Die actieve houding heeft haar veel gebracht.

Hoe het voelt om regelmatig in de groep van lekendominicanen bijeen te zijn moet zij nog ervaren. Sieneke zegt er zelf het volgende over: ‘Ik heb de rest van mijn leven om te blijven zoeken. Die vrijheid voel ik bij de DLN. Ik sta met mijn benen in goede grond. Het geeft me een goede bodem voor mijn zoektocht. En daaruit komt mijn motivatie om professie te doen. Ik voel me gedragen door het feit dat ik bij de groep hoor en van daaruit kan leven in vrijheid met een open blik.’

Wat is prediken?
In de periode dat de coronamaatregelen contacten en ook werkzaamheden beperkte, kreeg Sieneke meer ruimte om creatief bezig te zijn, ‘om te doen waar mijn hart naar uitgaat’, zegt ze. In haar zoektocht naar het antwoord op de vraag of zij lekendominicaan wil worden, bracht schilderen haar verdieping. Het is een uiting van een spirituele beleving in vorm en kleur. Deze ervaring van Sieneke sluit aan bij de woorden van Timothy Radcliffe o.p, een vroegere magister van de orde van de dominicanen. Hij zegt over een kunstvorm zoals schilderen, beeldhouwen en musiceren, dat het een van de beste manieren is om het evangelie te prediken.