lles is in verandering in de Nederlandse provincie van de dominicanen, die halverwege volgend jaar fuseert met de Belgische provincie. Het laatste kapittel, zondag afgesloten in Huissen, verliep broederlijk en constructief.
Het kapittel, dat vanwege corona geen publieke tribune had, werd afgesloten met een middag voor broeders, vertegenwoordigers van de zusters en lekendominicanen en de dominicaanse projecten. Er was tijd voor ontmoeting, viering en informatie over de belangrijkste besluiten.
Provinciaal René Dinklo memoreerde dat bij zijn eerste verkiezing in 2013 hij de jongste broeder was. Nu zijn drie leden van het consilie (het dagelijks bestuur) jonger dan hij. Volgend weekend worden opnieuw twee Nederlandse novicen ingekleed in Cambridge.
De fusie met België was het belangrijkste besluit van het laatste kapittel van de Nederlandse provincie, die sinds 1515 bestaat. De Nederlandse broeders gaan een aantal jaren verder als vicariaat, om met enige autonomie de samenwerking aan te gaan en uit te bouwen en alle juridische aspecten goed te kunnen regelen. ‘Aan beide zijden is het vertrouwen dat de fusie goed is voor beide provincies’, zei Dinklo.
Als waarnemer uit België was was provinciaal Philippe Cochinaux voor twee dagen aanwezig, en Patrick Lens o.p. gedurende het gehele kapittel.
01 — 03
De traditionele foto's op het bordes: met alle leden van het kapittel (inclusief waarnemers namens de zusters, de leken, de Belgische broeders en moderator frater Broer Huitema) (1), de broeders van het kapittel (2) en de provinciaal en zijn medebestuurders (3).
Jozef Essing o.p., de oudste broeder in het consilie, prees de broederlijkheid sfeer en de inhoudelijkheid van het kapittel. De zorg voor elkaar, inclusief de oudere broeders, stond centraal. ‘De samenwerking met verschillende generaties kan weerbarstig zijn’, zei hij. ‘Maar we blijven elkaar vragen: wat zit erachter bij jou? Wat heb je nodig?’
Richard Steenvoorde o.p. vertelde dat er behalve alles wat krimpt of wordt afgestoten er ook over een nieuw plan is gesproken. Het kapittel heeft ja gezegd op de wens vanuit de Orde om een Engelstalig studiehuis te beginnen in Leuven voor broeders uit de hele wereld, die aan de Katholieke Universiteit aldaar komen studeren als een gezamenlijk project van de Nederlandse en Belgische dominicanen. Voor Nederland zal een werkgroep een rapport opstellen waar we in Nederland een toekomstige aanwezigheid van dominicaanse broeders willen hebben.
Michael-Dominique Magielse o.p. zei dat het kapittel in de toekomst meer werk wil maken van de digitale prediking en de werving, als aanvulling op wat er nu digitaal al allemaal gebeurt. ‘We willen beter laten zien dat je ja kunt zeggen tegen een leven als dominicaan en daar gelukkig in kunt worden’, zei hij.
Beeld uit de viering bij het slot van het kapittel
Stefan Mangnus vertelde iets over de gesprekken over de vorming. Binnenkort beginnen twee mannen aan hun noviciaat in Cambridge. De hoop is over twee jaar een eigen noviciaat te kunnen aanbieden namens de Belgische en de Nederlandse provincie.
Leo Oosterveen vertelde over de zending: hoe er gesproken is over de verschillende plekken waar de broeders wonen, de onzekerheden en vragen waar ze mee kampen. Bij dit onderwerp hoort ook de toekomst van het Dominicaans Platform Nederland (DPN), dat subsidies geeft aan dominicaanse projecten. Onderzocht gaat worden hoe de financiële beheersstructuur meer toekomstbestendig gemaakt kan worden.
Zr. Sara met ‘broeder Egel’
Een onverwachte gast op het kapittel was ‘broeder egel’. In het gesprek over de fusie vroeg iemand zich af of het alleen een organisatorische kwestie is of dat er ook contact en interactie gezocht wordt. Zr. Sara Böhmer gaf de metafoor van stekelige egels die elkaar mijden een nieuwe invulling door uit te leggen dat egels heel teder met elkaar om kunnen gaan. Het dier werd zo een ‘running gag’ en dook aan het einde ook daadwerkelijk op in de vorm van een handpop.
