”Zo zullen we gelukkig zijn”, zo schrijft Jakobus over alle eeuwen heen ook aan ons.’
Karin Bornhijm o.p.
Tijd nemen om met elkaar te eten. De gezamenlijke maaltijd is de oefenplaats in luisteren en spreken. En omdat je toch niet met volle mond mag praten, kun je de raadgeving van Jakobus ‘Wees vlug in het horen en langzaam in het spreken’ goed in praktijk brengen .
Zittend aan de Tafel van Mascarella kijken de broeders niet naar elkaar, maar naar ons: het zijn de mensen die zij ontmoeten die ertoe doen; kijkend met hun hart naar de mensen, naar de wereld waar ze naartoe zijn gezonden – en naar God, die zich precies ‘aan tafel’ openbaart, de tafel van het altaar, de tafel van het Woord, van de gemeenschap, van het leven, van de liefde.
Zittend rond de Mascarella-tafel zoeken we elkaar en Gods Aangezicht, in geloof en het vertrouwen wat ons is toegezegd: ‘Waar twee of drie in mijn naam bijeen zijn, ben ik in hun midden’ (Mat. 18:20). En het zal een rijk gedekte tafel worden als we er voor elkaar zijn, elkaar tot steun zijn en bereid zijn om oprecht ons eigen handelen, spreken en denken te spiegelen aan Gods Woord.
Dan kunnen aan deze tafel mensen tot bloei komen en kunnen we – gegrond in de Liefde van de Onnoembare – gemeenschap vieren en rijke vrucht voortbrengen.
‘Zo zullen we gelukkig zijn’, zo schrijft Jakobus over alle eeuwen heen ook aan ons.
–
Slot van de overweging van Karin Bornhijm o.p. tijdens de seizoensopening van de Dominicaanse Lekengemeenschap Nederland op 5 september 2021 in Rotterdam. Lees hier de hele tekst.
