Omdat het niet om Jezus gaat, niet om zijn spectaculaire kracht of zijn wonderbaarlijke vermogens; het gaat om de God waarnaar Hij in alles wat Hij doet en is verwijst.’
‘Daar draait het om bij Jezus: niet om hem, maar om de genezing van vrouwen die als onrein gelden, om het herstellen van het leven van veel te vroeg gestorven kinderen, om het verslaan van de krachten die mensen verstrikken en verstikken, gevangen zetten Daarom besluit ook het evangelie van vanmorgen met: Jezus “drukte hun op het hart dat niemand dit te weten mocht komen” (Mc. 5,43).
Omdat het niet om Jezus gaat, niet om zijn spectaculaire kracht of zijn wonderbaarlijke vermogens. Het gaat om de God waarnaar Hij in alles wat Hij doet en is verwijst: de God die de dood niet gemaakt heeft en geen vreugde schept in de ondergang van enig levende wezen. De God die alles geeft geschapen om het te laten bestaan en eraan bij te dragen dat de anderen dingen blijven bestaan.
Met deze blik kijkt God naar alles, met name naar Jezus en met deze blik kijkt Jezus naar alles, ook naar ons. Opdat wij ons op onze beurt deze blik eigen maken, op deze blik vertrouwen en gered worden uit alle krachten die ons gevangen houden, de angsten die ons blik vernauwen, de moedeloosheid die zorgt dat wij al bij voorbaat denken dat onze hoop en ons verlangen toch een illusie zijn. Ons uitzicht op het ware leven sterft uiteindelijk niet. Het slaapt alleen zo af en toe en moet dan gewekt worden. God wil het wekken, steeds opnieuw. De vraag is: staan wij op?’
Slot van de overweging van lekendominicaan en theoloog Erik Borgman in de Dominicanenkerk van Zwolle op 27 juni 2021. Lees hier de hele tekst.
