Een praatje met de Heer

Blijft in Mij, dan blijf Ik in u (Joh. 15, 1-8).

Francis Akkara o.p.

Er was een tijd dat we de Heer aanriepen voor zelfs de meest onnozele dingen. Van de kleinste huishoudelijke benodigdheden tot grotere gemeenschapsbehoeften, we vroegen het aan de Heer. Dit ging meestal spontaan.

De laatste tijd zien we echter dat deze spontaniteit afneemt. Een toenemend vertrouwen in zelfvoorzienendheid doet ons denken dat we zulke onnodige dingen niet meer aan de Heer hoeven te vragen. We denken: waarom er de Heer mee lastig vallen als we het ook zelf best kunnen doen?

Maar ik ben bang dat het wegvallen van dit spontane vragen het gesprek vermindert dat we voortdurend met de Heer moeten hebben. Gewoonlijk leren we een persoon beter kennen door het gesprek met hem of haar aan te gaan. Het hoeft niet altijd door middel van verfijnde gesprekken te zijn dat we de Heer beter leren kennen, het zijn eerder de kleine eenvoudige vriendschappelijke praatjes die een dieper besef doen ontstaan van wie de andere persoon is.

Wanneer de Heer vandaag zegt: als gij Mij iets zult vragen in mijn Naam zal Ik het doen, dan vraagt Hij ons om vertrouwen in Hem te tonen. Vertrouwen om ook eenvoudige gesprekken met Hem te voeren, waarin de spontaniteit heerst om wat dan ook Hem te vragen, een ogenschijnlijk banaal gesprek met Hem aanknopen, dat echter de mogelijkheid in zich draagt om ons leven te veranderen.

We kunnen een dom of een heel belangrijk verzoek tot de Heer richten, maar het belangrijkste is de vraag zelf, we moeten blijven vragen, het gesprek voortzetten dat ons later kan helpen de grotere uitdagingen waar we in ons leven voor staan te overwinnen.

Daarom: als ge me iets zult vragen in mijn Naam zal Ik het doen.

Broeder Francis Akkara (30) komt uit India en deed in 2011 professie als dominicaan. In 2018 is hij priester gewijd. Hij woont in het nieuwe klooster van Antwerpen en studeert in Leuven.