e verrezen Jezus is geen fantoom, maar werkelijk in hun midden: samen etend.
Tussen de eerste twee coronagolven lieten de gezondheidsmaatregelen het even toe om mijn grootmoeder te bezoeken. Niet dat ik haar in de tussentijd helemaal niet meer gezien had: ik was wel eens bij haar op het terras geweest, terwijl zij een paar meter verder in de deuropening stond.
Maar nu was ik écht op bezoek, en dat wil zeggen: samen eten. Ik ging naar de bakker om broodjes en naar de slager om haar en mijn favoriete beleg te halen. Samen de maaltijd delen is écht bij elkaar zijn.
De verrezen Jezus doet hetzelfde wanneer hij onder zijn leerlingen aanwezig komt. Hij toont niet enkel zijn kruiswonden, om duidelijk te maken dat hij het is, maar vraagt of ze niet wat proviand bij zich hebben en hij eet het op waar ze bij zijn. De verrezen Jezus is geen fantoom, maar werkelijk in hun midden.
Dan begint Jezus aan zijn leerlingen de Schrift uit te leggen in het licht van al wat ze hebben meegemaakt de voorbije tijd: lijden, dood en verrijzenis. De aanwezigheid in de maaltijd brengt de diepste betekenis van de Schrift naar boven, en die betekenis van de Schrift verklaart waarom Jezus onder hen aanwezig is.
Zo worden ook wij uitgenodigd de heilige Mis te beleven: een gemeenschappelijke viering, waar Woord en Brood elkaar wederzijds verhelderen, waarbij iets van de sluier wordt opgetild van het mysterie van Jezus’ werkelijke tegenwoordigheid.
Anton Milh o.p.
Deze overdenking bij Lucas 24,41 komt uit de Belgische serie Resurrexit, dagelijkse overdenkingen van Belgische en Nederlandse leden van de dominicaanse familie, tussen Pasen en Pinksteren.
