Carel werd geboren op 12 november 1932 in Alkmaar. Hij kreeg als doopnamen Carel Peter Marie. Zijn vader heette Martinus Franciscus Spruijt en zijn moeder Johanna Barbara van Doornik. Carel had twee broers en drie zussen.

Carel volgde het middelbaar onderwijs aan het Dominicus College in Nijmegen van 1945 tot 1952, waarna hij intrad bij de dominicanen. Na afloop van zijn noviciaat in Huissen legde hij zijn tijdelijke geloften af op 18 september 1953. Hij studeerde filosofie in Zwolle, legde zijn grote professie af op 18 september 1956 en studeerde theologie in het Albertinum te Nijmegen. Op 25 juli 1959 werd hij tot priester gewijd door Mgr. Bekkers.

De Nederlandse provincie van de dominicanen had toen een vicariaat in Zuid-Afrika. Na afloop van zijn studies en het opdoen van enige pastorale ervaring in Nederland werd Carel uitgezonden naar dat vicariaat. Heel zijn werkzame leven zou hij doorbrengen in Zuid-Afrika.

Carel kwam aan in Welkom in Vrijstaat. In Lesotho leerde hij de taal en de cultuur van de zwarte bevolking kennen en in parochies in Kroonstad en Virginia draaide hij mee in de liturgie en het pastoraat. Op 3 oktober 1962 kreeg hij zijn eerste benoeming in een parochie in Sasolburg. Hij preekte er zowel in het Sesotho als in het Engels. Hij voelde zich zeer thuis in deze parochie met warme eenvoudige mensen zonder pretenties. Vanaf 1968 was hij werkzaam in de St. Dominicusparochie in Welkom.

In 1980 werd hij overgeplaatst naar Springs om te werken in een Engelstalige parochie. In 1992 werd hij gekozen tot vicaris van het vicariaat-generaal van zuidelijk Afrika. In die periode was er veel geweld in Zuid-Afrika, maar werd de Apartheid ook officieel afgeschaft. Na afloop van zijn bestuurstermijn keerde hij terug naar Welkom. In 2012 stopte hij, als 80-jarige, als pastoor van de parochie in Welkom.

Terugkijkend op zijn tijd in Zuid-Afrika zei hij: ‘Ik ben heel blij dat ik mezelf zo goed kwijt kon in mijn apostolaat. Pastor zijn, leraar zijn: ik heb er veel voldoening aan beleefd. En ik heb het gevoel dat wij als dominicanen iets hebben kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van de mensen en van de katholieke kerk als een kerk van alle mensen.’

In Welkom gaf hij nog parttime godsdienstles aan de middelbare school. Hij had er zijn vaste bezigheden, zoals golfspelen op maandagochtend en zwemmen in de middagen.

In 2015 keerde Carel terug naar Nederland. Hij vestigde zich bij andere medebroeders in het moederhuis van de zusters dominicanessen in Voorschoten. Daar liet hij zich kennen als een goedlachse medebroeder met een brede belangstelling en als een optimistisch ingestelde causeur. Duidelijk hoorbaar kon hij vertellen over het wereldgebeuren en de mogelijkheden van de digitale wereld of gaf hij gezondheidstips. Hij had een relatief goede gezondheid, maar zijn mobiliteit werd minder. Als gevolg van een corona-infectie werd hij snel ernstig ziek. Ondanks een acute ziekenhuisopname kon zijn leven niet meer gered worden en stierf hij op 11 januari 2021.

Met Carel is een hartelijke medebroeder en predikbroeder heengegaan, met veel interesse voor zijn zusters en broeders. Met zijn overlijden zal het stiller zijn in Huize Bijdorp te Voorschoten.

Moge hij in Gods licht geborgen zijn!

*

De eucharistie bij zijn uitvaart hebben we gevierd in de St. Dominicuskerk te Nijmegen op 18 januari, waarna het lichaam van Carel begraven is op het kerkhof van de dominicanen aan de Willem Schiffstraat.