Ter herinnering aan Harry de Valk

Klik hier voor de preek bij de uitvaart, door Louis Klinkenberg o.p.

Harry de Valk o.p. (1927-2020)

Harry werd geboren op 11 januari 1927 in Bergen op Zoom. Als doopnamen kreeg hij Henricus Carolus Antonius Maria. Zijn ouders waren Adrianus de Valk en Antoinette van den Brekel. Zij kregen zeven kinderen.

Aangezien hij geïnteresseerd leek te zijn in het religieuze leven en hij heerooms had die tot de orde van de dominicanen behoorde, ging hij naar het St. Dominicus College in Nijmegen. Op 17 september 1946 trad hij in het noviciaat te Huissen en hij deed zijn professie op 18 september 1947. Hij studeerde filosofie in Zwolle en theologie in Nijmegen. Hij werd priester gewijd op 25 juli 1953.

Na zijn opleiding ging hij naar Schiedam als assistent. Een jaar later werd hij assistent in Tiel van 1956 tot 1964. Daarna ging hij weer terug naar Schiedam en werd kapelaan van de Singelkerk, tot aan de opheffing daarvan in oktober 1967. Vervolgens werd hij kapelaan van de parochie van de H. Johannes de Doper in Schiedam.

Een jaar later vertrok hij naar Brabant om daar zijn werkzame leven te voltooien. Van 1968 tot 1972 was Harry kapelaan in de parochie van de Goddelijke Voorzienigheid in Bergen op Zoom. Hij was daar ook catecheet. Op verzoek van het bisdom vertrok hij naar Oosterhout en was daar ruim zeven jaar verbonden als catecheet aan de mavo Willem van Duvenvoorde. Vanaf juni 1980 was hij pastoor van de St. Antonius parochie in dezelfde plaats. In 2000 ging hij met emeritaat, maar hij bleef assisteren tot 2016.

Toen hij de diagnose alzheimer kreeg, moest uitgekeken worden naar een huis waar zorg verleend zou kunnen worden. Uiteindelijk viel de keuze op Aqua Viva te Nijmegen, waar hij in november 2017 naar toe verhuisde. Daar sliep hij rustig in op de ochtend van 26 juni 2020.

Op 8 mei 1980 schreef Harry aan de provinciaal een brief die als volgt begon: ‘Het leven is een avontuur. Het is telkens proberen de beste vorm te vinden en zo nodig de bakens te verleggen’. Na ruim zeven jaar gewerkt te hebben op de mavo en met een jongerenkoor, kwam hij tot de conclusie dat dit werk hem te zwaar werd en dat het pastoraat hem het beste lag.

Het was niet de eerste keer dat hij de bakens verzette. In 1968 vertrok hij immers naar het bisdom Breda, op zijn eigen verzoek, om te gaan werken in de parochie van de Goddelijke Voorzienigheid te Bergen op Zoom.

Dat was geen dominicaanse parochie en er was geen dominicaanse communiteit om in te wonen. Toen Harry in 1967 voor een half jaar de pastoor van Kethel verving, los van medebroeders, ervoer hij dat als een bevrijding. Het werd een persoonlijke ervaring voor hem dat hij het gevoel had beter te kunnen functioneren zonder de druk van medebroeders. Hij meende niet te kunnen voldoen aan hun verwachtingspatroon.

Hoewel Harry werkte aan de rand van de orde van de dominicanen, stelde hij het zeer op prijs om de band met de orde in stand te houden. Zo is hij vele jaren gastheer geweest, ondersteund door twee gastvrouwen, van de bijeenkomsten van de dominicanen van de regio zuid. Het uitwisselen van wel en wee, het reflecteren over inhoudelijke teksten, een borrel en een lunch met soep, broodjes en kroketten: hij genoot ervan.

Waardering voor zijn inzet vond hij belangrijk. Hij was trots op zijn onderscheidingen: lid in de Orde van Oranje Nassau in 2008 en de gouden speld van de gemeente Oosterhout in 2013.

Een belangrijke vorm van verkondiging vond hij in het schrijven van columns voor het Weekblad Oosterhout. In deze overdenkingen zien wij Harry terug als een pastor die bewogen was om mensen, gepassioneerd in zijn geloof en kritisch ten aanzien van het instituut kerk.

Op initiatief van Harry werd op de begraafplaats Leijsenakkers in 2001 een monument opgericht voor doodgeboren ongedoopte kinderen, als erkenning van het verdriet van de ouders.

Harry vond het mooi om te fotograferen en te kalligraferen. Talloze oorkondes heeft hij gemaakt en wie kent niet zijn kaarten met gekalligrafeerde teksten en foto’s met dominicaanse voorstellingen?

Zijn verhuizing uit Oosterhout naar Aqua Viva was moeilijk voor hem, maar hij had het besef dat hij niet langer meer zelfstandig zou kunnen wonen.

We zijn dankbaar dat hij zo lang een kritische en betrokken pastor mocht zijn.

Zijn uitvaart vond plaats in de St. Dominicuskerk te Nijmegen op vrijdag 3 juli 2020 waarna hij op zijn uitdrukkelijke wens op dezelfde dag is begraven op begraafplaats Leijsenakkers te Oosterhout.

Klik hier voor de preek bij de uitvaart, door Louis Klinkenberg o.p.