nlangs verscheen het boek 'Jong in de jaren zestig’ met met liedteksten uit schoolkranten en brieven van Frans Kellendonk, de jong overleden schrijver die op het Dominicus College zat. Guus Bary bespreekt.
door Guus Bary, oud-leerling en oud-leraar van het Dominicus College en historicus
Het Dominicus College in Nijmegen kende in de lange jaren zestig vele gedaanten. In het begin van het decennium was er een gymnasium met internaat, bedoeld als priesteropleiding, en een HBS voor externe jongens. In 1970 vertrok de laatste lichting internen, was de school enkele jaren ervoor omgevormd tot een lyceum en bevolkten sinds kort ook meisjes de school.
In april 2020 verscheen het boekje: Jong in de jaren zestig. De muziek van Frans Kellendonk. Kellendonk (1951-1990) is als schrijver het meest bekend geworden van zijn roman Mystiek Lichaam (1986).
Jaap Goedegebuure, auteur van Kellendonk, een biografie (2018), heeft nu als aanvulling daarop de jeugdjaren van Frans beschreven. Die was van 1963-1969 leerling op het College. Twee jaren daarvan, 1965-1967, verbleef hij op het internaat. Dat stond onder leiding van Piet Struik, de latere provinciaal. Deze was vanaf 1959 leraar aan het gymnasium, van 1962 tot 1968 tevens prefect van het internaat en van 1968 tot 1977 rector van de school.
Gymnasium klas 2, 1964-1965. Geheel links staand Frans Kellendonk. Zittend, 3e van rechts Leonard de Vos. Mentor in habijt is pater Pollen, leraar aardrijkskunde.
Frans Kellendonk
Tijdens de twee internaatsjaren van Kellendonk en ook daarna schreef hij in de schoolbladen Inkijk (1965-1966) en Climax, ook Kliemaks gespeld. Zijn bijdragen of fragmenten ervan en zijn jeugdbrieven zijn opgenomen in dit boek.
We zien naast dromen van literaire roem een verlangen naar een carrière als singer-songwriter. Hij schreef tientallen liedjes, zijn vriend Leonard de Vos, een uit Rotterdam afkomstige interne leerling in de jaren 1963-1967, maakte er de muziek bij.
Midden jaren zestig was de periode waarin Bob Dylan furore maakte, de Amerikaanse bemoeienis met Vietnam op wereldwijde protesten stuitte en de anti-autoritaire provobeweging van zich liet horen. Dat alles was ook binnen de schoolmuren waarneembaar. En Kellendonk – zo lezen we – bouwde ook een keer voort op dominicaans individualisme, naar aanleiding van een eerder stuk in de Klimaks van prefect Struik.
We zien uitingen van een puberbestaan, zoals bijnamen van diverse paters (‘Alla’ voor Willem Schooneman. ‘Goofy’ voor Frans Arnoldussen, ‘Fiep’ voor Ubald Ypinga).
Piet Struik o.p. (1926-2010), prefect van het College.
We krijgen een inkijk in stiekeme briefjes met teksten in de studiezaal; daarnaast is er commentaar bij paters, zoals in positieve zin over Struik, die ook een van de begeleiders was op de Romereis, over Richard Bromberg die toneel regisseerde en aan Frans een hoofdrol toebedeelde, over Schooneman (“niet om uit te staan”) en het uittreden uit de orde van Nico Pollen en diens daarop volgend huwelijk.
Van de zogeheten lekenleraren wordt de bekende classicus Joe Russel met instemming aangehaald. In 1967-1968 toen Leonard de Vos naar huis was teruggekeerd (de roeping was voorbij) schrijft Kellendonk, weer externe leerling geworden, hem uitvoerig over het College. Ook latere brieven aan zijn vriend zijn thans gepubliceerd.
Uiteraard worden in dit boek diverse leerlingen van het Dominicus College genoemd, zowel in verband met muziek als met redactie van de schoolkrant. Het geheel roept de sfeer op van bevlogen jongeren in dit decennium van sociale en culturele veranderingen. Een mooi tijdsbeeld, van belang ook voor de geschiedschrijving van de dominicanen.
*
Jaap Goedegebuure, Jong in de jaren zestig. De muziek van Frans Kellendonk (Amsterdam, Uitgeverij Querido, 2020), ISBN: 9789021421520, 155 blz. Prijs 15 euro.
