12 April 2020

Bron van hoop

Ga naar overzicht

Deel op:

Het paasverhaal leert ons vooral dat we onze wereld en wat daarin gebeurt niet alleen objectief moeten waarnemen.’ Paasboodschap in roerige tijden, van provinciaal René Dinklo o.p.

door René Dinklo o.p.

Op Paasmorgen horen we het Paasverhaal zoals de evangelist Johannes dat heeft opgetekend. We horen daarin dat Maria van Magdala het graf van Jezus bezocht toen het nog donker was.

Zij was een zeer trouw volger van Jezus geworden. Zij zorgde voor hem en bleef hem trouw tot bij zijn dood en na zijn dood. Het getuigt van een intense band tussen haar en Jezus. De duisternis van de nacht tijdens haar bezoek aan het graf illustreert haar gemoedstoestand.

Zo moet Maria zich gevoeld hebben: leeg maar vol van verdriet, eenzaam in de duisternis van de nacht. En dan merkt ze ook nog dat het graf met de haar geliefde Jezus leeg is. Bij haar rouw kwam nog een extra ervaring van verlies en onzekerheid bij.

Maar voelen wij ons zoveel anders dan Maria?

Het leek zo vanzelfsprekend, de dingen die we deden

Ik denk dat we ons voelen alsof er een beklemmende onzichtbare donkere en zware sluier over ons en onze vertrouwde wereld heen ligt. Het leek zo vanzelfsprekend, de dingen die we deden: elkaar een hand geven, kwetsbare dierbaren bezoeken in een zorg- of ziekenhuis, boodschappen doen in een drukke supermarkt, met een vol vliegtuig op reis gaan, gewoon naar je werk gaan of school, je vereniging of de fitness. Of naar de kerk gaan: elkaar hartelijk de vrede toewensen, samen ter communie gaan, zingen in een koor en na afloop gezellig koffiedrinken.

Ook mijn leven is veranderd. Vergaderingen en bijeenkomsten zijn afgelast, waaronder de jaarlijkse ontmoeting van Europese provinciaals die in Madrid zou worden gehouden, bezoek aan medebroeders in Aqua Viva en Kalorama is niet mogelijk en in huis proberen we altijd afstand van elkaar te houden. Ik ben wel de voorganger van de vieringen van Paaswake en Paasmorgen in Zwolle, maar voor een lege kerk, in de hoop dat er veel kijkers thuis de vieringen volgen.

Wie had dit scenario kunnen bedenken? Het devies van deze weken is thuis blijven en afstand houden alsof we de pest hebben. We lopen met een grote boog om elkaar heen als we elkaar tegenkomen.

Ik word als geen ander voortdurend geconfronteerd met de kwetsbaarheid van onze provincie

Ons vertrouwde leven is abrupt beëindigd en daar is grote onzekerheid bij gekomen. Hoe lang zal het duren? Kunnen we ons vertrouwde leven nog oppakken en zo ja wanneer? En hoe groot is de schade aan de economie en wat betekent dat voor mezelf?

Het paasverhaal leert ons vooral dat we onze wereld en wat daarin gebeurt niet alleen objectief moeten waarnemen. Het verhaal nodigt ons uit om vanuit een gelovig inzicht onze wereld te bezien.

Dat is ook de manier om het werk dat ik als provinciaal doe vol te houden. Ik word als geen ander voortdurend geconfronteerd met de groter wordende kwetsbaarheid van onze provincie. Vanuit een gelovig inzicht komen we uit bij het basisvertrouwen dat het uiteindelijk goed komt. Dat is een geweldige bron van hoop.

Het geeft ons moed, maar het rolt vooral een steen weg die zwaar op onze maag ligt waardoor weer vreugde bij ons kan binnenstromen. De Paaservaring bij uitstek!

René Dinklo o.p.