unnen wij in deze periode dat we in 'quarantaine leven’ toch ziende blijven wat er om eens heen gebeurt?
Marijke Besteman o.p.
Deze week was er een documentaire van een echtpaar die beiden blind waren. Ze gingen verhuizen van een bovenhuis in A’dam naar een appartement op de Veluwe. Van een zekere naar een voor hun zeer onzekere omgeving
Ze zochten meer de stilte op. Mooi en indrukwekkend om te zien hoe dan de communicatie verloopt, het stille begrijpen van elkaar en hun handelingen
Het is verbazend hoe blinden veel beter oppakken wat er rond hen gaande is dan mensen met twee gezonde ogen. Hun andere zintuigen zijn zo scherp en zo verfijnd geworden dat ze dingen ‘zien’ die voor anderen verborgen blijven, waar anderen achteloos aan voorbijlopen. Ze kunnen het gelaat en de lichaamstaal van medemensen niet zien – hun buitenkant -, maar ze hebben weet van hun verborgen binnenkant.
Er zijn ook mensen van wie gezegd wordt dat ze ziende blind zijn. Er mankeert niets aan hun ogen, maar ze dragen oogkleppen op. Ze zijn afgesloten voor het nieuwe, het onverwachte, het wondere dat in hun wereld optreedt.
Verblind soms door een eigen groot gelijk.
Blinde zieners kunnen mensen, die ziende blind zijn, van hun blindheid genezen.
Het evangelie geeft dit eigenlijk allemaal aan.
*
Begin van de overweging van lekendominicaan Marijke Besteman in de vesperviering van de kloosterhof in Zwolle op 20 maart 2020. Lees hier de hele tekst.
