ekendominicanen hebben geen klooster, toch zijn ze religieus. Zes van hen vertellen wat dat voor hen betekent. Suzanna Louwerse: 'Ontvankelijk zijn, dat doordenken en delen, dat past bij me’.
‘Wat je verkondigt, moet eerst door jezelf zijn heen gegaan. Zoals Thomas van Aquino schreef: Contemplata aliis tradere. De vruchten van contemplatie aan anderen doorgeven.
Het past wel bij me. Om te overdenken wat ik meemaak in mijn dagelijks leven. In wat ik doe, in de mensen die ik ontmoet. In het donkere wat ik kan ervaren en in de kleine mooie gebeurtenissen of momenten. Ontvankelijkheid is een sleutelwoord daarvoor. En om dat te kunnen zijn, moet mijn hoofd dan weer juist leeg zijn.’
‘Voor mij als lekendominicaan gaat het om wat ik meemaak in het alledaags leven. In het werk, in het contact met mensen, in de rust vinden en in ons geval ook in het pleegouder zijn.
Een lekendominicaan is niet een religieus die in een kloostergemeenschap woont, maar zij staat in de wereld. Ik heb me te verhouden tot wat zich daarin aandient. Het boeit mij om andere werelden te ontmoeten en het te laten schuren. Dat kan mij weer op een andere manier in beweging brengen.
Ik vind het fijn dat vervolgens te doordenken. Dominicanen houden van het bestuderen van wat er in de wereld gebeurt en dat te duiden. Dat past ook wel bij mij. Ik wil niet star vasthouden aan wat er al is. Je mag afscheid nemen van wat ons niet meer vooruit helpt, maar we kunnen ook leren van dat wat goed is, op weg naar een menswaardige samenleving.
Kunst, film, theater en dans kunnen een inspiratiebron voor mij zijn om het echte en het ware te voelen, beleven en het taal te geven.’
*
Eerder verscheen:
Lekendominicaan zijn: Roy Clermons
Lekendominicaan zijn: Marijke Besteman
Lekendominicaan zijn: Gerard van Etten
Suzanna Louwerse vertelde eerder over haar pleegouderschap in een van onze radiominiaturen:
