r zijn critici die zeggen dat paus Franciscus onduidelijkheid schept, dat hij zich niet genoeg als leider profileert.
Jozef Essing o.p.
Paus Franciscus deed iets ongewoons na zijn verkiezing. Voordat hij vanaf het balkon van de Sint Pieter de zegen gaf, boog hij het hoofd voor al die mensen op het plein om hun gebed over hem te ontvangen, hún zegen.
Het was zijn eerste optreden, en daarmee zette hij de toon: dichtbij de mensen zijn, open en ontvankelijk voor hun zegen en hun noden, en waar het leven een mens te zwaar dreigt te worden, de last meedragen.
In heel zijn openbare optreden heeft hij dit doorgezet: als hij mensen met een handicap omhelst is dit geen vluchtig gebaar; op dat moment dompelt hij zich helemaal onder in het leven van die ander. Franciscus wil zich vóór alles vereenzelvigen met onze levens.
Er zijn critici die zeggen dat hij onduidelijkheid schept, dat hij zich niet genoeg als leider profileert.
Wel, in het evangelie vandaag horen we een soortgelijke opmerking uit de mond van Johannes de Doper. Ik moet door ú gedoopt worden, onder úw woord door, niet andersom.
Hij verwoordt daarmee de verwachting van velen: U bent de grote man; breng orde in de chaos, regel de dingen, laat zien dat u leider bent.
Maar Jezus begint met iets te ondergaan: een doop. Dat is: niet zelf regelen maar iets dat op je afkomt over je heen laten komen; je niet van anderen onderscheiden maar tegelijk en samen met hen, kopje onder, er doorheen gaan.
*
Begin van de preek van Jozef Essing o.p. in de Dominicanenkerk Zwolle op 11 en 12 januari 2020, lees hier de hele tekst.
