ls Dominicus las, leek hij op Mozes, toen deze diep de woestijn was ingetrokken en de brandende braamstruik zag, van waar de Heer tot hem sprak.
De achtste manier van bidden van Dominicus
Dominicus, deel van een fresco van Fra Angelico o.p.
Dominicus bad nog op een andere manier. Na het koorgebed en de gemeenschappelijke dankzegging na de maaltijd, liep hij alleen naar een cel of een andere plaats, om daar te zitten lezen of bidden, in gedachten verzonken en zichzelf plaatsend in Gods aanwezigheid.
Hij opende dan een boek dat voor hem lag, sloeg een kruis en begon te lezen. Hij genoot van wat hij las alsof de Heer zelf tot hem sprak.
Hij las alsof hij disputeerde met een vriend. Het ene moment leek hij ongeduldig en knikte hij energiek met zijn hoofd; dan weer leek hij rustig te luisteren. Je kon hem zien lachen en huilen tegelijk, blijven kijken, zich neerwerpen, weer spreken en zich op zijn borst slaan.
Voor iemand die hem zo nieuwsgierig en stilletjes gadesloeg, leek de heilige vader Dominicus op Mozes, toen deze diep de woestijn was ingetrokken en de brandende braamstruik zag, van waar de Heer tot hem sprak.
*
In de 14e eeuw werd een boekje gemaakt over de negen manieren waarop Dominicus bad. De tekst hierboven is gelezen in de vesperviering van de kloosterhof van Zwolle, op de recente viering van de feestdag van de stichter van de Orde.
