a de verkiezing van Gerard Timoner als nieuwe magister van de Orde werkt het kapittel in Vietnam in commissies. De randverschijnselen zijn daarnaast minstens zo belangrijk. Provinciaal René Dinklo rapporteert.
Dezer dagen worden met name gekenmerkt door het werken in commissies. Diverse vraagstukken, petities e.d. zijn ondergebracht bij één of meerdere commissies. Daar vindt inhoudelijke discussie plaats en onderlinge afstemming met een andere commissie of soms zelfs met de plenaire vergadering, iedere tweede helft van de middag. Ikzelf zit in de commissie voor roepingen, vorming en de coöperator-broeders.
Toch valt er genoeg te melden en ditmaal over andere activiteiten die niet direct verband houden met de vergadersessies. Zo was zondag 14 juli onze uitgaansdag. Verdeeld over vier bussen maakten we een dagtocht die te vergelijken is met een trip van Düsseldorf, naar Kevelaer, vervolgens naar een beachclub in Wassenaar en dan weer terug naar huis.
Ons eerste doel was een Maria bedevaartsplaats. Aan de kust, gebouwd in de heuvels, stond een groot Mariabeeld en een bedevaartskerk. Nadat we samen gezongen en gebeden hadden in de kerk en vervolgens bergopwaarts richting het Mariabeeld waren gelopen, gingen we snel de bus in om naar de beachclub af te reizen om zodoende met z’n allen een duik in de zee te kunnen nemen.
Op de beachclub werden we welkom geheten met spandoeken, maar ook door Vietnamese dames die ieder van ons een verse kokosnoot aanbood met een rietje.
Na de lunch was het speeltijd. De meeste kapittelvaders doken gekleed in zwembroek de zee in om vervolgens het te moeten afleggen tegen de kracht van de branding. Het zal duidelijk zijn dat de meeste kapittelvaders toch wel een paaps gevulde buik hadden.
Na een uitstekend warm buffet, klaargemaakt door parochianen van een nabij gesitueerde dominicaanse parochie, gingen we per bus met een voldaan gevoel weer huiswaarts. Een aantal was overigens achtergebleven in Bien Hoa, onder wie Timothy Radcliffe. Hij verklaarde mij dat hij de voorafgaande nacht slechts drie uur geslapen had, vanwege een nachtelijke karaoke.
Het was inderdaad zo dat de gehele nacht muziek en zang te horen was. Naar verluidt behoorde dat bij een boeddhistisch begrafenisritueel. Er zijn ’s nachts overigens meer geluiden te horen. Iedere morgen om 5.25 uur gaan de luidsprekers in de stad aan met muziek en tekst. Het is bedoeld als communistische propaganda. Maar ook de katholieken laten zich niet onbetuigd. Om vier uur ‘s-ochtends luiden al de klokken voor de eerste mis.
De uitvoering van het Ave Maria van Schubert was dusdanig dat Maria zich zou hebben omgedraaid in haar graf, als ze niet ten hemel zou zijn opgenomen.
De avond voor de magistersverkiezing hadden we een bijzondere avondbijeenkomst in de kapel met verering van St. Dominicus, aanbidding van het Allerheiligste met mogelijkheid tot biecht en daarna vespers. De verering van St. Dominicus werd uitgevoerd door een groep novicen van de dominicanessen van de heilige Rosa. Ze hadden allen een kroon van bloemen op hun hoofd over de sluier en in iedere hand een bloemstuk met drie brandende kaarsen. Allerlei meditatieve dansen werden hiermee uitgevoerd in het schemerdonker. In het midden danste een als engel verkleedde jongedame. Het was een bijzonder schouwspel.
Na het bekend worden van de verkiezing van Gerard Timoner tot Magister van de Orde, kreeg hij onder meer felicitaties van de paus, maar ook van de nieuwe decaan van de theologische faculteit van Nijmegen per 1 juli 2019, Carl Sterkens. Van laatstgenoemde kreeg ik een foto onder ogen van Gerard Timoner, samen met Edward Schillebeeckx.
Edward Schillebeeckx bij het symposium op zijn 90e verjaardag, 12 november 2004, met links naast hem Gerard Timoner, destijds student in Nijmegen, met twee Filippijnse medestudenten, Dave Capucao en Marina ‘Nam’ Obal Altarejos.
De woensdagavonden zijn gereserveerd voor muziek. De eerste woensdagavond was er een optreden van een groot blaasorkest onder leiding van een medebroeder. Het was een ongelooflijke ervaring want de muziek was veel te luid en ook niet altijd even zuiver. Medebroeders bleven veelal – aardig als ze zijn – rustig luisteren naar de muziek al stopten sommigen hun oren dicht of wendden anderen voor dat ze een belangrijk telefoontje kregen. De uitvoering van het Ave Maria van Schubert was dusdanig dat Maria zich zou hebben omgedraaid in haar graf, als ze niet ten hemel zou zijn opgenomen.
door René Dinklo o.p.
Gelukkig werd dit optreden goed gemaakt door een zeer begaafde Vietnamese Jazz saxofonist, die ook prachtig kon zingen. Een week later was de opzet beter. Zes muzikanten in prachtige Vietnamese gewaden lieten ons genieten van Vietnamese muziekinstrumenten. Denk hierbij bijvoorbeeld aan een xylofoon met stenen waarop je slaat, een lyra geheel van bamboe of een 17-snarig liggend snaarinstrument.
Het lijkt allemaal leuk vermaak, maar uiteindelijk zijn dit soort informele gebeurtenissen belangrijk voor het groepsproces. Je leert elkaar immers beter kennen.
Mijn volgende bijdrage zal zeker meer inhoudelijk zijn.
*
Vandaag, 19 juli, presenteren de commissies hun tijdelijke rapporten, die plenair worden besproken. Zie de site van het kapittel.
Eerder verscheen:
Gerard Timoner gekozen tot magister
Kapittel: welkom in Vietnam
Kapittel dominicanen in Vietnam
Gewerkt wordt er toch ook. Hier commissie 3 bijeen, links waarnemer Vivian Boland o.p., tweede van links René Dinklo
