De praktijk van het breken en delen is een lakmoesproef tegenover alle waarheidspretenties en machtsaanspraken: wordt het goede leven voor allen daadwerkelijk gediend of niet?’
Leo Oosterveen o.p.
‘“Wat is waarheid?”, vraagt Pilatus aan het einde van zijn ondervraging van Jezus (Joh. 18,36). Jezus beantwoordt de vraag van de scepticus feitelijk niet – en geeft zeker geen wijsgerig of politiek exposé. Hij zwijgt.
De weerloze overmacht van de lijdende en gekruisigde is geen waarheidssysteem, maar een praktijk, die de onwaarheid laat zien van zoveel wat in onze samenleving aanspraak maakt op waarheid en macht.
De praktijk van het breken en delen die Jezus tot de zijne maakt is volgens de Tsjechische theoloog Tomas Halik geen alternatieve waarheid, maar eerder een kritische spiegel tegenover alles wat zich aandient als goed en waar. Het is geen zoveelste waarheid, maar eerder een lakmoesproef tegenover alle waarheidspretenties en machtsaanspraken: wordt het goede leven voor allen daadwerkelijk gediend of niet?
Het zijn deze vragen die de Geest der waarheid ons stelt als mensen die in de wereld zijn, maar niet van de wereld. Deze Geest komt voort niet uit een theorie, maar uit de praktijk van Jezus die zijn leven deelt en die naar het woord van de evangelist “brood van eeuwig leven geeft” (Joh. 6,48-51).
Van deze praktijk mogen we en moeten we naar waarheid getuigen.’
*
Uit de overweging van dominicaan Leo Oosterveen in de Stevenskerk in Nijmegen, op 2 juni 2019. Lees hier de hele tekst.
