ier lekendominicanen deden in 2018 hun tijdelijke professie in de Orde, en één bekrachtigde haar professie. Dat gebeurde in een viering in de Dominicanenkerk Zwolle op 28 oktober.
Met de professie verbinden lekendominicanen zich voor een periode of voor altijd aan de Orde der Predikers. Op hun eigen plek in het leven willen zij, verbonden met hun zusters en broeders, een religieus en verkondigend leven leiden.
Antoinnette Jacobse-Velda, Marja Kruithof, André van Montfort en Angela Nguyen-Bruens verbonden zich door professie voor drie jaar met de dominicanenorde. In dezelfde viering bekrachtigde Baukelien Visser de professie die zij drie jaar geleden heeft afgelegd.
Antoinnette Jacobse-Velda werd 60 jaar geleden geboren in Alkmaar, in die tijd nog een ‘dominicaans bolwerk’. Na eerder werkzaam geweest te zijn in de verpleging heeft ze nu een baan als adviseur bij het UWV Werkbedrijf. Eenmaal via haar huwelijk in Zwolle beland, vond zij haar weg naar het dominicaanse rectoraat Thomas van Aquino. “Het voelde als een soort thuiskomen”, zegt Antoinnette.
Ze voelt zich sterk aangesproken door de manier van verkondigen en vieren en de sfeer in het rectoraat: ‘een vorm van mondig geloof’. De dominicaanse reis in 2016 naar Zuid-Frankrijk – de bakermat van de Orde – ervoer ze als ‘een gouden tijd’. “Na afloop zei lekendominicaan Anneke Grunder tegen mij: ‘we zagen je zo gelukkig. Moeten we niet eens praten?’ En zo is het gekomen… Met mijn professie hoop ik verdieping van mijn geloof te vinden in gemeenschap met mijn medebroeders en -zusters. En mijn geloof meer handen en voeten te kunnen geven.”
Antoinnette is moeder van een dochter en twee zonen en oma van twee kleinkinderen.
Marja Kruithof (67) groeide op in een gereformeerd gezin in Rotterdam, werkte aanvankelijk in de verpleging en later als ervaringsdeskundige voor een landelijke patiëntenorganisatie. In 1997 kwam ze in Zwolle wonen, in 2015 ontdekte zij het dominicanenklooster in die plaats.
“Het klooster ervaar ik als een plek waar ik niet alleen welkom ben om er te zijn maar waar ik ook zelf een zinvolle bijdrage mag leveren”, zegt Marja. Vanuit de beleving van de liturgie groeide bij haar “het persoonlijke verlangen om volledig deel te kunnen uitmaken van de dominicaanse parochie”.
In augustus 2017 ontving zij het vormsel en trad zij toe tot de katholieke kerk. Nu zet ze een nieuwe stap: professie als lekendominicaan. Marja: “Om bij te dragen aan de vier dominicaanse pijlers – bidden, studie, gemeenschap en zending – heb je anderen nodig. In de komende drie jaar hoop ik nog meer te ontdekken over hoe de DLN mensen inspireert.”
André van Montfort (59) studeerde bestuurskunde en rechten en promoveerde in 1991 op een rechtssociologisch onderzoek. Hij werkt als universitair hoofddocent bestuurskunde aan de Vrije Universiteit in Amsterdam en is rechter-plaatsvervanger bij de rechtbank in Zwolle.
In zijn woonplaats Hoogeveen is hij op kerkelijk en maatschappelijk gebied actief. Zo is hij medeoprichter en actief lid van een kerkkoor en was hij bestuurslid van de plaatselijke parochie en van de lokale afdeling van de Partij van de Arbeid.
André en zijn vrouw Janet hebben hij al vele jaren een of meer pleegkinderen in huis. Daarnaast is er de mantelzorg voor zijn bejaarde moeder.
Een gesprek met DLN-voorzitter Anneke Grunder maakte hem enthousiast om vanuit een dominicaans perspectief tijd en energie te gaan steken in een verdieping van zijn geloofsleven. André: “Toen ik vervolgens ging meedraaien binnen de DLN, werden mijn positieve verwachtingen volledig bewaarheid. Mijn mede-aspiranten bleken dezelfde serieuze en zoekende zielen als ikzelf te zijn. Ik ben dus blij te kunnen meedoen binnen de DLN. Het voelt als een verrijking van mijn leven.”
Angela Nguyen-Bruens (60) is geboren en getogen in Zwolle en werkt inmiddels 36 jaar in het basisonderwijs. Ze maakte in 1981 voor het eerst kennis met de dominicanen, toen ze gevraagd werd om lid te worden van het Thomaskoor dat de vieringen in de rectoraatskerk opluistert.
Sindsdien is Angela ‘niet meer weg te slaan’ uit het klooster. “Ik ben besmet geraakt met het virus dat dominicaanse spiritualiteit heet. Het heeft mijn geloof enorm gesterkt en dat voelt goed.” Ze is momenteel lector in de kerk en verdiept zich in dominicaans verband in het bijbelboek Genesis en de mystiek van Meister Eckhart. Nu wil ze zich verbinden aan de Orde.
Angela: “Laudare, benedicere, praedicare: dat zijn woorden uit het ordesdevies die ik zou willen doen daar waar ik ben. Het zijn woorden die blijven inspireren om de weg van Jezus te kunnen gaan.”
Angela is getrouwd met Hung (van Vietnamese afkomst) en moeder van twee ‘kanjers van zonen’.
Baukelien Visser (49, uit Leeuwarden, moeder van een volwassen dochter) bekrachtigt de professie die zij in 2015 heeft afgelegd. Ze noemt zichzelf ‘een oecumenisch christen’. “Zeker na de hersenbloeding waarbij ik een bijna-doodervaring heb gehad, vind ik leerstellingen van ondergeschikt belang”, zo licht ze toe.
Door haar hersenletsel kan ze minder actief zijn dan ze graag zou willen. Toch lukt het haar om in haar parochie lid te zijn van een gespreksgroep en deel te nemen aan de ‘midweekmeditaties’ van de protestantse wijkgemeente ‘De Jacobijner’ (gevestigd in de oude dominicaanse kloosterkerk de Grote of Jacobijnenkerk in Leeuwarden).
Over de keuze om haar professie te bekrachtigen zegt ze: “De vier dominicaanse pijlers spreken mij erg aan. Ik ben een praktisch ingesteld mens. Contemplatie is bij mij ‘bidden in een theedoek’. Ik bedoel daarmee: het geloof handen en voeten geven. Dáár zijn waar iemand een medemens nodig heeft. Dat kan zijn voor praktische zorg, maar ook een luisterend oor bieden. Compassie en rechtvaardigheid kunnen niet zonder elkaar. Mooie woorden verkondigen is één ding, maar ze krijgen pas betekenis als er ook naar wordt geleefd. Lekendominicaan zijn ervaar ik meer en meer als behorend bij mijn identiteit.”
Bij het ingaan van haar twintigste levensjaar telt de Dominicaanse Lekengemeenschap Nederland 61 geprofeste leden. Vier aspiranten volgen het initiële vormingsprogramma.