an #MeToo kleeft momenteel de nare bijsmaak van een publieke schandpaal, maar 'het kan een kracht van omkering, vertrouwen en bevrijding zijn’, als we weten waar we van zijn, vindt Holkje van der Veer.
door Holkje van der Veer o.p.
#MeToo heeft het afgelopen jaar iets ongemakkelijks gekregen: de nare bijsmaak van een publieke schandpaal.
Deze vorm van openbare afstraffing kwam ik tegen in de Brandpunt+ uitzending van 20 september j.l. Een bekende Nederlandse dirigent werd met name genoemd én met beelden getoond, terwijl de vrouwelijke slachtoffers allen anoniem buiten beeld bleven.
Hier heb ik moeite mee. Er moet volgens mij nog wel wat gebeuren om onze samenleving veiliger te maken. Ik heb het over een wereld waarin slachtoffers van verkrachting en aanranding zich wel kunnen laten horen en zien. Zij kunnen dit doen met een naam en een gezicht omdat ze wel worden gehoord, vertrouwd en geloofd. Ook als hun waarheid niet objectief vast te stellen is.
Mijn inspiratie voor het bevrijdend omgaan met MeToo vind ik in mijn christelijke geloof, die in de basis met verwondering én vertrouwen te maken heeft. Ik kom ergens vandaan, zoals in psalm 139, 13: Gij zijt het die mijn kern heeft gevormd in de schoot van mijn moeder.
Geloven, ervaren, kennen, het kan alleen maar via het lichaam.
Geloven, ervaren, kennen, het kan alleen maar via het lichaam. Dit is mijn lichaam, ik ben mijn lichaam en dat is Heilige grond. We wonen in onze huid. God heeft er weet van hoe het is om een mens met huid en haar te zijn.
Wat mij na aan het hart ligt zijn de verhalen over de moeder van Jezus: ongevraagd, ongewild werd Maria zwanger, hoe dit gebeurde blijft een geheim. Als zij haar nicht Elisabeth ontmoet, herkennen de twee vrouwen zich in elkaars ervaringen. Dit delen van ervaringen gaat dieper, is intiemer dan alleen wat woorden kunnen zeggen.
Al ontmoetend, delen. Zo kunnen ook wij de kracht vinden om onze onderstroom, onze kracht tot leven, tot vrijheid te wekken.
Wij zijn niet van onszelf en niet van grijpgrage handen. We zijn van liefde en zelfgave.
Zoals er bij Lucas geschreven staat:
Groot maakt mijn ziel de Heer
verrukt is mijn geest van God, mijn bevrijder
want hij heeft aangezien de vernedering van zijn dienares.
Hoogmoedigen met de plannen van hun hart
hij sloeg ze uiteen,
hij heeft machtigen van hun tronen verstoten
en vernederden verhoogd.
#MeToo kan, mits gebruikt als een Magnificat, een kracht van omkering, van vertrouwen en bevrijding zijn.
Wij zijn niet van onszelf
en zeker niet van grijpgrage handen.
We zijn van liefde en zelfgave.
We zijn niet van volksgerichten
en anonieme daderlijstjes.
We zijn van vertrouwen
zonder de angst om de waarheid te zeggen.
We zijn niet van macht,
van zwijgen en angstig klein houden.
We zijn van groei, vrijheid en toekomst.
*
Dit is een bewerking van de toespraak van dominicanes Holkje van der Veer bij het congres van het Netwerk Katholieke Vrouwen op 6 oktober 2018.
