Een mosterdzaadje zijn

Wij loven God. Misschien moeten we die belangstelling erkennen in onze goede werken, in wat wij doen. Het zou voor ons een mogelijkheid zijn om ons geloof te vernieuwen, zodat God een onderdeel is van onze inspanningen en in feite daarvoor verantwoordelijk is.

Wij zijn niet in ons eentje verantwoordelijk voor alles. Dat weten we omdat we een gelijkenis hebben gehoord over zaad dat groeit met minimale menselijke betrokkenheid. Het is goed om te weten dat het niet allemaal van ons afhangt; het is goed om te weten dat er nog een andere kracht aanwezig is, die leidt tot groei en tot resultaten.

Als ik dan ook nog wat wil zeggen over de gelijkenis van het mosterdzaadje dan wil ik u uitnodigen om die mensen voor de geest te halen die er voor gezorgd hebben dat zij zaden in ons leven hebben geplant die verrassende resultaten hebben veroorzaakt.

Het kunnen mensen zijn die op een cruciaal moment in ons leven dingen tegen ons hebben gezegd, of die door hun voorbeeld een model voor ons leven waren; degenen die ons op school dingen hebben geleerd of die ons enthousiast gemaakt hebben voor ons huidige leven of misschien wel onze roeping; die ons hebben leren bidden of geloven, en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Al die mensen zijn of waren voorbeelden van wat in ons leven een mosterdzaadje was en dat er voor gezorgd heeft, dat in ons leven een overvloedige oogst werkelijkheid werd.

Mogen wij ook voor een of meer mensen een mosterdzaadje zijn.

*

Uit de preek van Antoon Boks o.p. in de kloosterkapel van Huissen op 17 juni 2018. Klik hier voor de hele tekst.