ij kunnen God wel op willen sluiten in wat voor ons begrijpelijk is, maar God is er op zijn eigen voorwaarden bij.
De hele Bijbel staat vol met verhalen waarin God mensen opschudt in hun vermeende zekerheden, of het nu gaat om de zekerheid dat de juiste strategie de vijand kan overwinnen, of om de zekerheid zozeer verslagen te zijn dat het geen zin meer heeft om zelfs nog maar aan goed leven te denken, laat staan om ernaar te streven.
In de opdracht van de profeet Ezechiël die wij zojuist lazen, wordt gesuggereerd dat God op deze manier laat zien dat hij hoe dan ook nog altijd een rol speelt in onze geschiedenis.
Wij spreken in onze tijd van secularisatie en verdamping van kerk en geloof, maar in de Bijbel heeft de psalmist het al over mensen die beweren dat er geen God is (Psalm 14,1) en dat wat mensen elkaar en de andere schepsels aandoen door geen God gezien wordt, laat staan beoordeeld (Psalm 10,11-12).
Wij kunnen God wel buiten willen sluiten, op willen sluiten in wat voor ons begrijpelijk is, maar God is er op zijn eigen voorwaarden bij, zo laat Hij via Ezechiël weten. Zijn boodschap van bevrijding kan onverstaanbaar zijn geworden en de aanknopingspunten ervoor voor het mensenoog onzichtbaar, maar de boodschap is geldig en blijft klinken.
De onbegrijpelijkheid van wat de profeet zegt maakt duidelijk dat de logica waarop het leven hier en nu gebouwd is niet de enige logica is. Dat is reden voor vreugde.
Uit de overweging van Erik Borgman o.p., 8 juli 2018 in Utrecht. Klik hier voor de hele tekst.
