ijzelf zijn de aarde. Ieder van ons in zijn of haar eigen leven, en ook als collectief, als gemeente van Christus.
De spannende vraag is dan voor ons wel: wie of wat wordt met deze ‘aarde’ bedoeld? Het antwoord dat het evangelie ons vandaag op deze vraag geeft, zusters en broeders, moet wel zijn dat wijzelf die aarde zijn. Wijzelf, ieder van ons in zijn of haar eigen leven. Wijzelf ook als collectief, als gemeente van Christus.
Gods Woord is als zaad uitgezaaid in de aarde die wij zijn. Het is in en door ons leven dat het Koninkrijk van God reeds nu onder ons werkelijkheid wordt. Het is in en door de gemeente van Christus dat Gods Koninkrijk in de wereld reeds nu tot wasdom komt.
Het evangelie zegt ons dus niet alleen dat wij het leven met elkaar moeten delen, het zegt ons ook dat wij, dankzij Gods genade, bij machte zijn, in staat zijn om het leven met elkaar te delen. Weet u het nog: ‘Yes, we can!’en ’Wir schaffen dass!’.
Wanneer wij vandaag op dit uur en op deze plaats samenzijn, is het ook dít wat wij belijden: “Gods naam is een roep om antwoord.” Breken en delen is het antwoord van Jezus. Breken en delen moge dan nu ook ons antwoord zijn.
Jan van Hooydonk o.p.
Zoals eens Gods naam in Jezus openbaar werd, zo moge Gods naam nu ook in ons openbaar worden. Ons leven een gelijkenis van het Koninkrijk dat komt: zusters en broeders, moge het zo voor ons zijn.
Slot van de preek van lekendominicaan Jan van Hooydonk op 17 juni 2018 in het Oecumenisch City Pastoraat in Nijmegen. Klik hier voor de hele tekst.
