God is in het lichaam, met wonden en al, helemaal in onze stoffelijkheid. Een schandalig idee. Durven wij ons eigen lichaam en elkaar aan te raken met de eerbied en de vreugde dat het van God is?’
Jezus begint geen theologisch dispuut. Maar hij zegt: raak me aan. Dat betekent: God is geen geest, maar midden in het leven, van vlees en bloed zoals wij.
Als je bent opgestaan uit de dood, dan ben je niet als nieuw, maar vernieuwd. Als je door een dal van verdriet bent gegaan, als je iets of iemand hebt moeten loslaten en je hebt een tijd niet geweten waar het allemaal goed voor is. Als je op een dag merkt dat je weer zin hebt, licht en lucht en ruimte voelt en leven in je donder – als je bent opgestaan, dan zijn je wonden niet weg. Ze zijn er nog, maar ze bepalen je niet meer.
Om dat duidelijk te maken – en vast om nog meer redenen – vraagt Jezus om wat te eten. Een stukje geroosterde vis. Het vertelt ons dat hij niet smetteloos of van licht, maar een echt lichaam is. Het benadrukt dat God in het lichaam is, met wonden en al, helemaal in onze stoffelijkheid en zelfs in onze spijsvertering.
'Wij zijn niet ons brein, wij zijn onze darmen. Vraag het maar aan een pantoffeldiertje.'
Dit inzicht heeft onze christelijke traditie niet goed doorgegeven. Eeuwenlang is het lichaam gewantrouwd, lager of minder gevonden. En ook de emoties die er in dat lichaam rondbewegen.
Het is ook schandalig, dit idee. Durven wij ons eigen lichaam en elkaar aan te raken met de eerbied en de vreugde dat het van God is? Dat wij niet alleen in de geest, maar letterlijk lichaam van Christus zijn? Want dat is ook een van de diepere betekenissen van het brood dat wordt gebroken en gegeten: het wordt letterlijk ons lichaam! We transformeren het tot levenskracht, in ons binnenste.
Bioloog Midas Dekkers heeft dat mooi omschreven in zijn boek over de spijsvertering, dat geestig genoeg De kleine verlossing heet. Hij schreef: wij zijn niet ons brein, wij zijn onze darmen. Vraag het maar aan een pantoffeldiertje. In ons binnenste gebeurt het mysterie: stof wordt omgezet in levensenergie.
Pasen gaat ten diepste over zien. Dat Jezus zichzelf en ons openbaarde als kinderen van God. Dat er goddelijk DNA zit in alles wat is geschapen – zelfs in onszelf. En dat we dat kunnen aanraken, ervan leven. Het kunnen delen als brood, dat bevestigt wat we al zijn: lichaam van Christus, inclusief onze verwondingen.
Pasen zegt: the good guy wint. En met hem wint alles in allen.
*
Slot van de overweging van Arjan Broers in de OPen Dominicanenkerk Venlo op 15 april 2018. Lees hier de hele tekst: 15 april 2018 – Venlo
Lees hier meer over deze geloofsgemeenschap
