door Baltasar Hendriks o.p.+
Reeds na een jaar stierf zijn enige broertje Eugenius en kort daarna zijn vader. Op 14-jarige leeftijd (1846) trad Louis Stanislaus in het kleinseminarie van Orléans. Hij bleek talentvol op veel gebieden: hij had een mooie stem, speelde orgel en flageolet en had een vurige interesse voor en opvallende kennis van de literatuur.

Geïnspireerd door het leven van Moeder Agnes van het dominicanessen-monialenklooster in Langeac, trad hij op 24-jarige leeftijd (1856) in bij de dominicanen te Flavigny. Hij kreeg de naam Hyacinthus Maria.

Loopbaan

Hyacinthus leed ook al vroeg aan chronische bloedingen. Toch kreeg hij via de toenmalige magister van de Orde, Alexander Vincent Jandel, toestemming om zijn professie af te leggen in Santa Sabina, Rome, op 23 mei 1859.

Spoedig werd hij benoemd tot asistent-novicenmeester en daarna gekozen tot prior van Corbara (1863). Twee jaar later werd hij gekozen tot provinciaal van Toulouse. Deze functie bekleedde hij tot 1874. In dit jaar werd hij gekozen als prior van Marseille tot hij weer werd gekozen als provinciaal van Toulouse (1878-1888). Tijdens het Generaal Kapittel van Lyon in 1891 werd hij gekozen als socius van de kort daarvoor gekozen magister, de Oostenrijker Andreas Frühwirth. Toen deze een maand later kardinaal werd, werd Cormier procurator van de Orde.

In 1904 werd hij gekozen als 77-ste opvolger van de H. Dominicus. Deze zending zou hij vervullen tot 1916, toen hij zich terugtrok in het klooster van San Clemente in Rome, waar hij spoedig daarna overleed op 17 december 1916.

Betekenis

Diepe indruk liet magister Cormier achter door zijn retraites met zijn krachtige prediking. Hij zette zich met succes in voor de zaligverklaring van Reginaldus van Orléans, Bertrand Garrigua, Raimundus van Capua en Andreas Abellon. Vele brieven schreef hij van spirituele begeleiding, over vrijheid, communiteitsleven en de studie van de Heilige Schrift bij gelegenheid van de crisis van het modernisme, over een nieuw schema van de studies (1907) voor de opleiding van jonge confraters, maar ook naar aanleiding van de opheffing van de Orde in Frankrijk (1903) en in Mexico (1910).

Hyacinthus zorgde voor het herstel van de provincie van Bohemië-Oostenrijk-Hongarije en Sicilië, alsook van Portugal. Daarnaast zette hij zich in voor de stichting van de provincie van Canada (1911). Een hoogtepunt van zijn generalaat was de oprichting van de dominicaanse Universiteit van het Angelicum in Rome.

Cormier (midden) tijdens het kapittel van 1916, rechts van hem zijn opvolger als magister, de Nederlander Theissling.

Tijdens het generaal kapittel van 1904 in Viterbo pleitte Cormier voor gezamenlijk gebed en voor meer observantie en samenleving. In het kapittel van 1907 vroeg hij meer speciale aandacht voor het thomisme en voor het wekelijks gebed voor de overledenen, dat werd ingevoerd in 1551.

Een stevige maatregel nam hij tijdens het generaal kapittel van Rome (1910). Hij wilde dat er in elke provincie een klooster zou zijn van strikte observantie, met invoering van liturgische hervorming, het dragen van het dominicaans habijt, de tonsuur en de verwerping van het modernisme. Tijdens het generaal kapittel van Venlo in 1913 ijverde hij voor een verbetering van de prediking, strikte vastenpraktijk en gezamenlijke recreatie.

Faam van heiligheid

Reeds tijdens zijn leven verwierf Magister Cormier een faam van heiligheid, vooral als drager en gever van innerlijke vrede. Hij voelde zich diep verbonden met Jezus. Na zijn dood op 84-jarige leeftijd werden zijn stoffelijke resten bijgezet in de kapel van het Angelicum. Hij werd opgevolgd door de Nederlander Ludovicus Theissling (1916-1925).

Cormier werd op 20 november 1994 door paus Johannes Paulus II zalig verklaard, samen met Moeder Agnes van Jezus.

Klik hier voor de website van het Franse Centre de Cormier.