ls je kerk bewaakt moet worden, durf je dan nog Kerstmis te vieren? Zr. Holkje van der Veer sprak op 23 december live de 'preek van de week’ uit, in het radioprogramma EO Live, over Psalm 23.
De uitzending is hier terug te luisteren, Holkje is te gast vanaf 1.36.20. De tekst van de preek staat onder de foto.
‘Terwijl ik kerstversiering ophang, dwalen mijn gedachten af naar een artikel in de krant:
Trouw woensdag 20-12: Iraakse christenen keren eindelijk terug naar hun zwaar beschadigde steden, nadat die heroverd werden op strijders van Islamitische Staat. Duizenden vieren zo voor het eerst in drie jaar Kerstmis thuis.
Op dezelfde dag hoorde ik een Radio 1 reportage vanuit Indonesië. Nu er met de kerstdagen meer mensen dan normaal gesproken in de kerk worden verwacht, bewaken militairen de godshuizen.
Er kwam een soortgelijk bericht uit Egypte. Ook daar zijn ze bekend met aanslagen op christenen.
Bewapende militairen voor een kerkdeur, opdat je binnen de geboorte van Jezus, de vredevorst wilt vieren! Hoe bizar kan het zijn!
Ondertussen denk ik: Zou ik zelf naar de kerk gaan, als ik zou weten dat het gebouw een doelwit is van kwaadwillenden? Of zou ik er voor kiezen om veilig thuis te blijven, alleen of samen met mijn gezinsleden kerstfeest vieren?
Ik ben niet bang, ook al is er gevaar, zo zegt de psalmist. Wat dapper! Ik kom mijzelf regelmatig tegen als een bezorgde angsthaas. Geweld, ik hoop er verre van te blijven.
Mijn gedachten gaan terug naar de zomer van 2016. Ik verbleef in Zuid-Frankrijk in gezelschap van ordegenoten, medebroeders en -zusters, dominicanen afkomstig uit verschillende windstreken.
We waren in de streek waar Dominicus 800 jaar gelden zijn missie begon. Het nieuws over een aanslag op een kerk in Noord-Frankrijk, waarbij de priester werd doodgeschoten en nonnen gegijzeld, maakte indruk op ons.
De plaatselijke burgemeester wilde met ons in gesprek over beveiliging tijdens de dagelijkse eucharistieviering in de kapel. Wij sloegen het aanbod af.
De woorden van een medezuster die gevlucht was uit Irak, maakten indruk op mij. Afkomstig uit Mosul verbleef zij tijdelijk in Duitsland.
De meesten van haar medezusters waren met de bevolking meegetrokken naar de vluchtelingenkampen. In uiterst beroerde omstandigheden waren zij voor velen een teken van hoop en menselijkheid.
Zij las psalm 23 :
Ik ben niet bang,
ook al is er gevaar,
ook al is het donker om mij heen.
Want u bent bij mij, Heer.
U beschermt me,
u geeft mij moed.
Veel Iraakse zusters zijn nu teruggekeerd naar hun zwaar beschadigde klooster in Mosul.
Hier in Nederland vieren wij kerstfeest. In ons hart, in ons gebed zijn wij verbonden met velen, ook met hen die weten wat het inhoudt om ‘niet bang’ te zijn.
Zr. Holkje in de studio 'Super eng', schreef ze erbij op Facebook...
