arieke Al wordt soms vreemd aangekeken als ze vertelt dat ze bij abortusklinieken bidt en vrouwen alternatieve hulp aanbiedt. Maar ze is blij dat in het nieuwe regeerakkoord geld wordt uitgetrokken voor zorg aan zwangeren en prostituees. Een pleidooi.
Ja, ik zie soms mensen vreemd naar me kijken als ik vertel dat ik met anderen bij abortusklinieken bid en vrouwen alternatieve hulp aanbied. Gaat dat niet in tegen de vrijheid van vrouwen die toch al in nood zitten?
Vrijheid is een hoog goed. Maar hoe zit het met die Roemeense die in Nederland kwam werken, maar haar kamer uit moet als ze een kindje zou krijgen? Of die vrouw die huilend de abortuskliniek ingeduwd werd door een man die erg op een pooier leek? Of die jonge moslima die bang was door haar ouders te worden verstoten? Is daar sprake van keuzevrijheid?
Bij alle medisch-ethische kwesties is vrijheid een grondvraag. Wat kan een christen nu bepalen voor een ander die niet gelovig is? Onze opstelling wordt gezien als veroordelend, ook al gaat het ons om wat goed en kwaad is voor de mens.
De vraag wat goed en kwaad is wordt tegenwoordig democratisch bepaald. Zo lijkt het los te staan van de waarheid, maar daarmee is niet alles gezegd. Want als de maatschappij kiest voor een bepaalde richting, bepalen de vruchten van deze beslissing of het goed of kwaad was. De waarheid achterhaalt haar wel, hoewel er tot die tijd veel slachtoffers vallen.
De vraag wat goed en kwaad is wordt tegenwoordig democratisch bepaald, maar daarmee is niet alles gezegd.
Slachtoffers van de abortuswet zijn niet alleen de ongeboren kinderen, maar ook de vrouwen. De wet was bedoeld voor uiterste noodgevallen, maar er sterven nu jaarlijks 30.000 kinderen in de moederschoot. Iedere zevende zwangerschap eindigt in abortus. Iedere vierde vrouw zal in haar leven een abortus plegen.
De redenen die vrouwen het meest aangeven zijn financiële problemen, huisvesting en relationele problemen. Er is nood, zeker, maar deze nood is vaak op te lossen.
Daarnaast is er nood bij vrouwen (en mannen) na een abortus, vaak pas na jaren. Velen kampen met schuldgevoelens, angsten, nachtmerries en depressieve klachten. Hier wordt nauwelijks over gesproken, maar het komt veel voor. Ook deze nood moet opgelost worden.
Dat gaat tot nu toe via christelijke hulpverleningsorganisaties, die via donaties geld kregen om opvanghuizen, buddy’s en babyspulletjes voor het eerste levensjaar te kunnen aanbieden.
Er zijn websites, telefoonlijnen en gebedsgroepen bij klinieken, die door vrijwilligers gerund worden om de vrouwen te bereiken en hun deze hulp aan te bieden. Er zijn groepen die vrouwen helpen met de verwerking. Deze organisaties hebben er ook altijd bij de politiek op aangedrongen dat er hulp moet komen.
Daarom ben ik dankbaar dat de ChristenUnie deze hulp in het regeerakkoord heeft weten te onderhandelen: “We zetten in op de preventie van en ondersteuning bij onbedoelde (tiener-)zwangerschappen, aan de hand van de agenda opgesteld door een brede coalitie van veldpartijen. Er wordt een landelijk aanbod voor individuele ondersteuning en keuzehulp ingericht, met landelijke financiering.”
In een tweet van de VBOK las ik dat het gaat om 53 miljoen euro. Daar kunnen heel wat noden mee worden opgelost.
Precies hetzelfde geldt voor het geld dat uitgetrokken wordt voor slachtoffers van mensenhandel. Prostitutie is vaak geen keuze en christelijke organisaties bieden ook daarin hulp. Ook daar wordt nu gelukkig geld voor uitgetrokken.
Het is de moeite waard naastenliefde te geven, ook als je daar geen hoge ogen mee scoort. En christelijke politiek is van belang.
Marieke Al oriënteert zich met een aantal vrouwen op een mogelijke toekomst als dominicanes in Nederland.
