p reis door Canada bezochten aspirant-lekendominicaan Angela Nguyen-Bruens en haar man ook kerk en klooster van de dominicanen in Calgary. Er wonen maar liefst twaalf Vietnamese dominicanen.
Op vrijdag 18 augustus togen wij vanuit Edmonton naar Calgary. Een rit van 300 km, tijdens deze rit ervaar je hoe wijds en groots de natuur in Canada is.
De kerk in Calgary is genoemd naar St. Vincient Liem, een niet zo bekende dominicaanse heilige. Vincent Liem de la Paz o.p. is in Vietnam de eerste van de nu 117 martelaars.
Angela Nguyen-Bruens en haar man (links) bij het beeld van de heilige Vincent.
Vincent werd geboren in Noord-Vietnam in 1732 en gedoopt door een dominicaan, die het katholieke geloof verkondigden in Tra Lu, zijn geboortedorp. In 1738 ging Vincent studeren aan de dominicaanse universiteit van Santo Tomas in de Filipijnen.
In 1753 trad hij in bij de orde en in 1758 werd hij tot priester gewijd. Een jaar later ging hij terug naar zijn geboorteland om daar het evangelie te verkondigen.
Dit was toen verboden in Vietnam. In 1773 is hij samen met een Spaanse medebroeder gevangen genomen. Ze bleven het evangelie verkondigen onder de gevangen, op alle plaatsen waar ze naar toe werden gebracht.
Uiteindelijk werden ze op 7 november 1773 op bevel van de koning onthoofd. Op 20 mei 1906 is Vincent Liem da Paz zalig verklaard, om vervolgens op 19 juni 1988 heilig verklaard te worden.
[espro-slider id=452094]
Klik op de afbeelding voor een grotere diashow.
De Kerk
Bij de kerk in Calgary aangekomen, zagen we dat er net een viering was afgelopen. We werden door pater John Baptist Vuong Nguyen o.p. hartelijk ontvangen. Hij had al gehoord dat wij een bezoek zouden brengen aan kerk en klooster. Eerst maar eens foto’s maken en een rondleiding door de kerk. Deze is net twee jaar oud.
Elke dag is er een viering die druk bezocht wordt m.n. door de vele lekendominicanen. Daarvan zijn er in Calgary rond 600! In de kelder van de kerk worden vele cursussen geven, met name voor kinderen. Niet alleen op gebied van catechese, maar ook voor het leren van de Vietnamese taal.
Na de rondleiding werden we uitgenodigd om samen te gaan eten, in een restaurant in &Little Saigon’.
Pater Peter (Hung) voegde zich al snel bij ons. Hij kende mijn zwagers nog uit de tijd dat hij in Edmonton de zorg had voor de parochie aldaar. Toen ze hoorden dat we dezelfde dag weer terug wilden rijden, werden we van harte uitgenodigd om in het klooster te overnachten.
[espro-slider id=452097]
Klik op de afbeelding voor een grotere diashow.
Klooster
Het klooster is eveneens pas twee jaar oud. Het is een prachtig gebouw met veel natuursteen. Bij de hoofdingang van het klooster word je door Dominicus begroet (een prachtig beeld).
In bijna elke ruimte is in de vloer het leliewapen met het ordesdevies ( Laudare, Benedicere, Predicare) gelegd. In de kapel staan prachtige beelden van Dominicus, Maria en Martin de Porres.
Ook het klooster heeft in de kelder veel ruimte waar vele groepen bij elkaar kunnen komen. Dit gebeurt op velerlei gebieden. Pater Peter vertelde ook dat er met Kerst altijd een oecumenische bijeenkomst is.
Er wonen twaalf Vietnamese paters. Een aantal heeft een Vietnamese parochie onder hun hoede. In Calgary zijn dat er vijf en nog een in Edmonton. Het klooster behoort tot het dominicaanse vicariaat van Canada, een vicariaat van de Vietnamese provincie.
We hebben in dit klooster kennisgemaakt met een aantal bijzondere mensen. Het zijn uiteraard allemaal Vietnamezen. Opgeleid in Vietnam, vaak gestudeerd in het buitenland en gewerkt op vele plekken waar Vietnamezen wonen. De prior vertelde dat hij zelfs een tijd in Nederland had gezeten en zo geleerd had om haring en gerookte paling te eten. Hij vond het heerlijk en miste het vaak.
We hebben veel gelachen en gepraat. Pater Peter gaf ’s avonds nog een staaltje goochelen weg; hij wist van een punt van een servet een biljet van vijf dollar te maken en vervolgens daarvan weer een biljet van 20 dollar! (Helaas sloeg hij de uitnodiging af, om mee naar Nederland te komen…)
De volgende ochtend om 7.00 uur werden we door de prior uitgenodigd om de lauden mee te vieren. Deze werd zowel in het Vietnamees als in het Engels gebeden.
Na de lauden werd er ontbeten en hebben we afscheid genomen.
Het was een onvergetelijk Vietnamees dominicaanse ontmoeting.
Angela Nguyen-Bruens
*
Zie ook: Vietnamese dominicanen in Canada (1)
Neus hier door de rubriek dominicaanse sporen