e Rotterdamse dominicaan Jan van Duijnhoven bezocht ook dit jaar de oecumenische jongerengemeenschap Taizé in de Franse Bourgogne. Hij deelt een aantal indrukken. &Tot de essentie terugkeren: God, jezelf, je naaste en je gemeenschap.’
Al jarenlang organiseert reisbureau Regenbogen wekelijks pendelbussen naar Taizé. Het mooie is dat Taizé al begint in de bus en ook daar zal eindigen. Op het einde van onze reis was er nog een stukje van de regenboog te zien!
Ook dit jaar was het een rustige week met 3.000 jongeren en 300 ouderen. Met nieuwe liederen in het Spaans en in het Duits gaf het deze week een speciale kleur, inspiratie. Ook was het deze week wat koel voor Franse begrippen maar tegelijk ook aangenaam om van de mooie natuur te genieten.
De oecumenische communiteit van Taizé trekt nog steeds onverminderd vele duizenden jongeren en ook de Europese – en intercontinentale ontmoetingen worden goed voorbereid.
Ook op het vlak van de sociale media (zie hier bijvoorbeeld op Facebook) wordt veel gedeeld aan foto’s, liederen en meditaties. Iedereen vindt wel zijn weg of thuis in Taizé. Ook op dat vlak gaat Taizé met zijn tijd mee.
Jan van Duijnhoven o.p. in gesprek in Taizé.
Mij trof in de verhalen van de jongeren hoe intens zij de stiltedagen hebben beleefd en hoe intensief zij ook werden begeleid door een broeder of een zuster. Iedere dag een half uur. Ik spreek dan over vijftien jongens op een aparte locatie en 22 meisjes op een andere, die halverwege de week nog werd vergroot tot 32.
Voor Taizé is deze begeleiding heel belangrijk en ik vermoed dat er niemand broeder of zuster wordt zonder zo’n stilteweek. Wat zich eerst in de middag in de kerk afspeelt krijgt nu ruimte in speciale huizen. De bezinningsweek voor 18-35 jaar (20-27 augustus 2017) sluit hier eigenlijk naadloos op aan.
Ook in de dagelijkse bijbelinleidingen krijg je meer zicht op wat er gaande is in Taizé. Zo vertelde br. Matthew dat er na het jubileumjaar 2015 gekozen is voor een cyclus van drie jaar met als thema’s joy, vreugde, simplicity, eenvoud en mercy, barmhartigheid.
Het zijn drie sleutelwoorden in het leven van stichter br. Roger. Barmhartigheid (2016) laat zich gemakkelijk verbinden met het Jaar van de Barmhartigheid en de icoon in Taizé is er een mooie herinnering aan. Eenvoud (2017) tekent de hoop, die in feite is begonnen met de intercontinentale ontmoeting in Benin, waar de armoede zo voelbaar is.
Ook treft het je als je nu in Taizé bent hoe daar een groep van twintig vluchtelingen wordt opgevangen en hoe ze juist een themaweek over migratie en vluchtelingen achter de rug hebben. Een broeder vertelde hoe de ervaringen met vluchtelingen zijn roeping hadden opengebroken en vernieuwd.
Dus Taizé weet wel wat er onder jongeren speelt en nu gaandeweg ook onder vluchtelingen en waar zij mee worstelen. De vier voorstellen voor 2017 hebben niet voor niets de titel: samen wegen van hoop bewandelen!
Intussen is El Abioth voor de zeer ouderen en kwetsbaren uitgebreid en vernieuwd naar de regels van deze tijd. En ook heeft de oude Romaanse kerk van Taizé een grondige restauratie ondergaan. Wat je eerst nog voelde – hier is alles begonnen – heeft nu iets van een zeer verlicht kerkje, met heldere muren en voor de winter ook een vloerverwarming.
In de winkel, L’ Exposition vind je mooie boeken over inleidingen in het Jubileumjaar – een beauty en ook een boek over de spiritualiteit en theologie die Taizé wil uitdragen. Vooral br. Richard is hiervoor verantwoordelijk. Ook de kleine Cahiers de Taizé geven reflecties over actuele of bijbelse thema’s. Zo is er ook een nieuw boek van br. John waarin hij de brug slaat tussen Goede Vrijdag en de Verrijzenis die iedere week met de jongeren wordt gevierd.
Taizé is naast een plek voor gebed, verdieping en ontmoeting ook een plek van onverwachte ontmoetingen. Jongeren die ik ken van een Europese ontmoeting in Rotterdam 2010 bijvoorbeeld, maar ook nieuwe ontmoetingen dienen zich aan.
Dit geeft in gespreksgroepen bij de ouderen de mogelijkheid om te spreken over vragen als: hoe ga je om met vluchtelingen en migranten? Of met de Brexit? De verhalen komen uit ervaringen uit het dagelijks leven van veelal Europeanen en dit geeft een verrijkend perspectief! Dit sluit eigenlijk ook aan op de vier voorstellen voor 2017 om de solidariteit met elkaar ook te vertalen naar het dagelijks leven.
Het bekende lied Bless the Lord wordt tegenwoordig in het Chinees gezongen om niet alleen Eurocentric te zingen en de Aziaten tegemoet te komen. Twee nieuwe liederen inspireerden ons:
'Despierta, tú que duermes! Levántate de entre los muertos,
y Cristo te alumbrará, y Cristo te alumbrará.
Despierta, tú que duermes! Levántate de entre los muertos,
Y Cristo te alumbrará. Alleluya. Ef. 5,14
Ontwaak, slaper, sta op uit de doden, en Christus zal over u stralen.
Het Duitse lied heeft als titel: Gib mich ganz zu Eigen dir.
Nimm alles von mir, was mich hindert zu dir.
Gib alles mir, was mich fördert zu dir.
Mein Herr und mein Gott, nimm mich mir und gib mich ganz zu Eigen dir.
Nicolaas von Flüe (1417-1487) 600 jaar!
Dit brengt mij ook bij de Europese ontmoeting in Basel van 28 december tot 1 januari 2018, die georganiseerd wordt vanuit de drie omliggende landen om zo een teken van Europese eenheid en verzoening uit te drukken en het sluit ook aan op het Lutherjaar en de erfenis van Calvijn.
Een andere actualiteit is dat twee Nederlandse broeders, br. Sebastiaan en br. Jasper van 12 tot 18 november een rondreis maken in Nederland. Op vrijdag 17 november 17.30uur zullen zij ook de Paradijskerk in Rotterdam bezoeken.
Wat mij eigenlijk het meest heeft getroffen deze week is hoe intens jongeren met hun mobiel of phones bezig zijn en daardoor ook minder met elkaar praten. Priesters niet uitgesloten!
En als laatste: Taizé blijft een frisse bron om zich te herbronnen. Om tot de essentie terug te keren: tot God, tot jezelf, tot je naaste en je gemeenschap.
Met dank!
Jan van Duijnhoven o.p.
