et zal wel weer over de mens en de mens alleen moeten gaan.’
Lero de Jong o.p.
Wat doet u om het leven ook voor anderen goed te laten zijn?
‘Ik kan hierop alleen maar antwoorden met een paar fragmenten.
Ik heb mijn planten verzorgd; ik ben vriendelijk geweest voor een paar honden; ik heb een paard regelmatig bladeren van een paardenbloem gegeven. Dat stelde deze merrie blijkbaar op prijs, want als ik bij het hek kwam, liep zij mij vrolijk hinnikend tegemoet. Ik stap bij voorkeur een beetje zorgvuldig over een rups of ander diertje heen.
Maar ik vermoed dat dit allemaal de stellers van de vraag naar ‘goed leven’ worst zal wezen. Het zal wel weer over de mens en de mens alleen moeten gaan.
Wat heb ik voor mensen gedaan? Met grote regelmaat heb ik God ter sprake gebracht. Hadden ze daar iets aan en werd hun leven daardoor iets beter? Ik hoop het.
(…) En nu bedenk ik ineens dat bij vele mystici, in welke religie dan ook, het concrete levende leven als Goddelijk gezien wordt. Ik huiver dus terecht voor die enorme vraag naar het goede leven voor allen.’
Welke les zouden we hieruit voor de samenleving kunnen trekken?
‘Ik kan hier alleen fluisterend op zeggen dat het wellicht goed zou zijn als wij in ons leven, in ons doen en denken, meer uitgaan van de fundamentele eenheid en verbondenheid van alles dat bestaat en leeft.’
*
Ontleend aan een interview met Leo de Jong o.p. door Tanja van Hummel, op de website van het DSTS, waar zij een serie maakt over dominicaanse mensen over ‘Het goede leven voor allen’. Lees hier de hele tekst.
