n augustus 2014 moesten de dominicanessen in Mosul en Karakosh halsoverkop vluchten voor de razendsnelle opmars van IS. Nu keren ze terug en schrijven een open brief aan de internationale dominicaanse gemeenschap.
Beste broeders, zusters en vrienden,
Het is al drie jaar geleden dat we vluchtten en u heeft ons vergezeld in uw gebeden in deze moeilijke tijden. We hebben in deze jaren gehuild, geschreeuwd, ons verwonderd en God en ons geloof bevraagd; en ook hebben we gelachen en momenten van hoop, liefde en dankbaarheid beleefd voor onze Heer, voor de kerk en alle mensen die ons op zoveel manieren hebben ondersteund.
Zusters in het net bevrijde Karakosh. Beeld uit de onderstaande video, van afgelopen november.
In de nacht van 6 augustus 2014 stapten we een tunnel in zonder te weten waar die zou eindigen. Sommigen van ons dachten we dat we nooit meer licht zouden zien. Maar ondanks alles droomden we er altijd van om terug te gaan en onze huizen terug te vinden zoals we ze hadden achtergelaten. We wilden onze gebedskaarsen ontsteken, onze druiven oogsten en onze boeken lezen. We bleven hopen, zelfs toen we wisten dat het onze buren waren die ons hadden verraden en ons schade toebrachten voordat IS het deed.
Zo ging het tot de herfst van 2016, toen Iraakse troepen de militaire operatie begonnen om de vlakte van Nineveh te bevrijden. God was ons genadig, want onze stadjes en steden werden de een na de ander bevrijd, IS werd verslagen en de Vlakte van Nineveh lijkt te zijn bevrijd.
Toen we onze christelijke stadjes voor het eerst bezochten, waren we verstomd door de overweldigende vernietiging die we zagen. We zagen onmiddellijk dat het niet militaire kracht of wapens waren die de meeste schade veroorzaakten, maar haat. Haat laat zowel de onderdrukte als de onderdrukker diep gewond achter. Alleen God weet hoeveel liefde we nodig hebben om deze wonden te genezen.
Wandelend door onze stadjes herinnerden we ons de woorden van God aan de profeet Ezechiël: 'Mensenkind, kunnen deze beenderen weer tot leven komen?’ En we hoorden onszelf antwoorden:Ik antwoordde: 'HEER, mijn God, dat weet u alleen’ (Ez. 37,3). Geïnspireerd door de Bijbelse verhalen geloven wij dat God ons kan opwekken.
Dezer dagen zien we het prachtige werk van God. Er zijn tekenen van hoop. De wederopbouw verloopt traag, maar is begonnen. Enkele families zijn teruggekeerd naar hun huizen. In Batnaia, een stad die voor 90% werd vernietigd, is met een schoonmaak begonnen. In de christelijke stadjes Telskuf en Karakosh komen elke week families terug, nu meer dan 600 in Telskuf en 450 in Karakosh.
Telskuf is minder beschadigd dan Karakosh. Van die laatste stad is naar schatting 30% vernietigd en de NGO’s die kunnen helpen bij de wederopbouw zijn daar niet tegen opgewassen. Van de 7000 zijn er 2400 volledig verbrand en nog eens 4400 deels beschadigd. 116 huizen zijn volledig vernietigd.
De hoop is om zoveel mogelijk huizen te repareren voor het begin van het schooljaar in september, maar natuurlijk is er een probleem met de financiering. Tot nu toe betalen alleen de kerk en sommige NGO’s mee aan de herbouw.
Onze zusters zijn terug in Telskuf en we hopen er aan het begin van het jaar onderdak te hebben en een kleuterschool te beginnen. Binnenkort gaan we terug naar Karakosh. Aangezien ons klooster daar deels vernietigd is, hebben we een gewone woning gerepareerd om er zo lang in te kunnen wonen. Ook het weeshuis is volledig verbrand, maar we hebben een plek gevonden waar de zusters en weesmeisjes naar toe kunnen.
Zoals u waarschijnlijk hebt gehoord is Mosul bevrijd, maar de vernietiging is in alle opzochten overweldigend. Het zal jaren duren, maar voor God is niets onmogelijk.
Natuurlijk is de afweging of we terug moeten gaan naar Mosul niet gemakkelijk. Sommigen vragen zich af wat God van ons wil. Als IS wordt verslagen, betekent dat niet dat de vlakte van Nineveh vrij is van die mentaliteit.
We hebben echter als gemeenschap besloten om terug te keren met onze mensen. Bid en hoop dat alle mensen de moed hebben om terug te keren naar hun geboortesteden en opnieuw kunnen beginnen.
God is bij ons en zal ons niet verlaten. We danken u voor alle steun die u ons heeft gegeven. Bid alsjeblieft voor ons in deze nieuwe fase van ons leven. Weet dat we dankbaar zijn en voor u bidden.
Dominicanessen van St. Catharina van Siena, Erbil-Irak
Op 6 augustus 2017 – Feest van Transfiguratie
*
Bron: op.org
De zusters kunnen op verschillende manieren worden gesteund, zoals via de Dominican Foundation of via de Franse dominicanen (zet erbij: 'For Iraq’):
PROVINCE DOMINICAINE DE FRANCE
DOMICILIATION : HSBC FR AGENCE CENTRALE
IBAN : FR 76 3005 6001 4801 4854 2857 016
Code B.I.C. : CCFRFRPP
*
Klik hier voor eerdere berichten over de zusters en broeders in Irak.
