en kleine tien minuten lopen vanaf het punt waar de Moezel bij de Deutsche Eck de Rijn instroomt, ingeklemd tussen autobrug en spoorbrug, liggen de restanten van een oud dominicanenklooster. Lekendominicaan Karin Bornhijm kwam het tegen, op vakantie.
door Karin Bornhijm o.p.
Het klooster werd al vroeg na de stichting van de Orde gebouwd. Met Pasen 1233 werd hier de eerste heilige mis opgedragen.
De kerk was een van de vroegste gotische gebouwen in deze streek. Het klooster werd in 1713 volledig herbouwd en kreeg even later de laat-barokke toegangspoort die nu nog te zien is. Bovenop prijken – uiteraard – Dominicus, Maria en Thomas van Aquino.
Lang plezier hebben de broeders niet gehad van hun nieuwe klooster, want na de Franse bezetting werden kerk en klooster door de staat in beslag genomen. De laatste dominicaan vertrok in 1802.
Na die tijd is het complex o.a. een ziekenhuis geweest en diende het voor de opvang van daklozen. In 1944 werd Koblenz gebombardeerd door de geallieerden en dit verwoestte het complex.
Het is opvallend hoezeer men probeert de restanten te bewaren. Stond er aanvankelijk nog een heuse ruïne, nu rest niet meer dan de toegangspoort en het fundament van het koorgedeelte.
[espro-slider id=451613]
Klik op de foto voor een grotere diashow.
Ik vraag me af hoe lang dit nog bewaard zal blijven nu het zo ingeklemd ligt tussen het grote nieuwe appartementengebouw in aanbouw en de Realschule, die bouwtechnisch zijn langste tijd gehad lijkt te hebben.
Je moet al doelbewust op zoek zijn naar deze historische restanten om het überhaupt te kunnen vinden. Dat de Weißerstraße ook een verwijzing is naar ditzelfde verleden, zal door de meeste mensen reeds vergeten zijn.
Uit de verhalen heb ik altijd onthouden dat Dominicus geen man was van de vaste verblijfplaats maar van het onderweg-zijn. Dus misschien past het ook wel dat ook dit laatste restje verdwijnt – in vertrouwen dat elders wel weer iets nieuws opbloeit.
Meer dominicaanse sporen van her en der vindt u hier. Ook sporen ontdekt? Mail de redactie!