Omdat God nu eenmaal nergens anders kan zijn dan overal, dus ook in pijn en dood.’
door Leo de Jong o.p.
Nu laten de Emmausgangers op hun beurt de Eeuwige opstaan, omdat zij er nu zijn-voor-die-Voorbijganger, zoals Abraham de Eeuwige ontmoette, toen hij gastvrij was voor de drie passanten.
Aan die tafel ontmoette God dus Zichzelf: God werd God, omdat de menselijke betrokkenheid van de Voorbijganger en die van de Emmausgangers elkaar raakten in één Geest van Liefde.
En ook bij de Emmausgangers kwam er toekomst, waar geen toekomst was. 'Zij herkenden hem aan het breken van het brood’. Ook voor hen was ondergang en dood niet meer het laatste woord.
En dat moeten ook wij blijkbaar herkennen in het breken van het brood. In die gastvrijheid en daad van menselijkheid had en heeft God opnieuw het laatste woord en dat woord is als Zijn eerste woord, 'In den beginne’, een woord van Licht en Leven, van nieuw begin, dwars tegen alle duister, chaos en uitzichtloosheid in.
'En God zei: Er moet Licht zijn. En God zag dat het goed was’. Ineens was de nacht niet dreigend meer; zij renden terug naar Jeruzalem om te bemerken, dat hun bericht te laat kwam; omdat God nu eenmaal nergens anders kan zijn dan overal, dus ook in Jeruzalem: de stad van mislukking, van pijn en dood.
*
Fragment uit de preek van Leo de Jong o.p. van 30 april 2017, waarmee hij afscheid nam als voorganger van de gemeenschap van het Steiger in Rotterdam. Lees hier de hele preek van Leo de Jong
Emmausgangers, door Janet Brooks Gerloff (1947- 2008)
