ensenrechten in Salamanca. Was Martin de Porres een lekendominicaan? Ook Nashville-zusters in Ierland en reliekenverering in India: een paar berichten uit het wereldwijde dominicaanse netwerk.
In de Santa Sabina in Rome (het dominicaanse hoofdkwartier) is van 24 november tot 21 januari een tentoonstelling te zien van vijftien dominicaanse kunstenaars. Klik hier voor meer informatie.
Mensenrechten in het hart van de Orde
Van 1 tot 5 september werd in het historische klooster van San Esteban Protomártir in het Spaanse Salamanca het internationale congres over dominicanen en de bevordering en verdediging van mensenrechten gehouden. De eindtekst is nu gereed.
Standbeeld van Francisco de Vitoria in Salamanca, Spanje.
In Salamanca ontstond aan het einde van de middeleeuwen een school waar theologie en recht werden gecombineerd. Beroemde dominicanen als Francisco de Vitoria, Antonio de Montesinos en zijn communiteit en Bartolomé de las Casas waren vanuit deze school betrokken bij de kwestie van de mensenrechten van de inheemse volkeren van Zuid-Amerika in de 16e eeuw.
Het hoort bij dominicanen om het intellectuele streven mede te laten bepalen door de noden van de tijd. Dat is op recente algemene kapittels van de Orde ook benadrukt.
Als herinnering aan het voorbeeld van de broeders van Salamanca bedacht men het 'Salamanca Process’. Het congres over mensenrechten was daar een belangrijk deel van. Het bracht dominicaanse denkers samen met broeders, zusters en leken die op allerlei plaatsen opkomen voor mensenrechten, om te informeren, reflecteren en netwerken te versterken.
Klik hier voor de gezamenlijke verklaring (Engels)
*
Martin de Porres was lekendominicaan
Meestal wordt Martin de Porres – de heilige met de bezem – afgebeeld als lekenbroeder, maar hij was een lekendominicaan.
Martin de Porres was de eerste mannelijke heilige van de beide Amerika’s en de eerste kleurling. Nog steeds wordt hij zeer vereerd in Peru en omliggende landen. Maar was hij nu een tertiaris (een lid van de derde orde, wat nu lekendominicaan heet) of een broeder, een niet-gewijde religieus?
Dominicaan Augustine Thompson maakte hier een studie naar en het blijkt een ingewikkeld verhaal, waarschijnlijk alleen interessant (en begrijpelijk) voor de dominicaanse harde kern.
Hier komt-ie: meestal wordt verteld dat Martinus eerst lid was van de Derde Orde (tertiaris) en dat hij toestemming kreeg om in een communiteit te leven. Zo iemand wordt een donatus genoemd, zoiets als een oblaat bij de benedictijnen. Men denkt dat hij in 1603 toestemming kreeg om professie te doen als lekenbroeder.
Maar op de oudste afbeelding van de heilige draagt hij niet het habijt van een lekenbroeder, maar van een tertiaris, zoals dat vóór de late 17e eeuw gebruikelijk was, toen alle tertiarissen een gelofte van zuiverheid aflegden. Zij droegen een witte tuniek met een leren riem en een zwarte cape of mantel. Ze droegen geen scapulier.
In de Akten van het algemeen kapittel van 1642 wordt St. Martinus aangeduid als donatus en dus niet als lekenbroeder (conversus). Uit de stukken voor het proces van zaligverklaring blijkt dat Martinus donatus werd toen hij ongeveer vijftien jaar was. Na een jaar noviciaat kreeg hij op 2 juni 1603 toestemming om de plechtige professie van de drie geloften af te leggen, wat donati in die tijd maar heel zelden werd toegestaan.
Kortom: Martinus de Porres was een lekendominicaan en geen lekenbroeder, maar hij legde wel de drie evangelische geloften af en leefde in een kloostercommuniteit.
*
Ook zusters van Nashville in Ierland
Net als in Nederland (Sittard) en Italië zijn nu ook in Ierland zusters dominicanessen van St. Cecilia uit Nashville, Tennessee (VS) gevestigd. Sinds augustus wonen zij gevieren in het voormalige dominicanenklooster van Saint Saviour in Limerick. Ze zullen zowel het klooster als de kerk openhouden, de dominicanen blijven in de kerk de Mis opdragen.
*
Reliekenrondreis in India
Als deel van de viering van het 8e eeuwfeest organiseerde de dominicaanse familie in India een rondreis van relieken van dominicaanse heiligen langs alle 78 dominicaanse gemeenschappen in het land, tussen 2 juni en 12 oktober.
Het ging om relieken van Dominicus, Vincent Ferrer en Catharina van Siëna. In Mumbai (Bombay) bijvoorbeeld was het gemeenschapshuis de hele dag stampvol gelovigen uit de parochie en uit heel Mumbai.
Het hoogtepunt van de viering was de processie met de relieken, waarbij gelovigen uit heel Mumbai, muzikanten, bloemenmeisjes, misdienaars en een aantal priesters zich aansloten.
Toen de processie de parochiekerk bereikte begon de verering van de relieken. Zusters hadden een presentatie op video gemaakt over het leven van de drie heiligen. Er waren bijna 850 mensen aanwezig.
*
Kijk op de internationale site voor veel meer nieuws
In Nederland maakt zr. Bep van der Wilk maandelijks een vertaling van de Engelstalige nieuwsbrief. Als u op haar maillijst wilt staan kunt u haar een email sturen.
