urf te ontspullen en ontbeelden. Uiterlijk en innerlijk.
Het evangelie opent een tegendraads perspectief. Het laat zien dat de volheid van de andere kant komt. De volheid verschijnt als gave: als iets dat wij niet zelf kunnen maken. Waar onze cultuur benadrukt dat wij de lege ruimte moeten vullen, gebeurt in het evangelie het tegenovergestelde.
Dat is nogal wat. De lege ruimte openhouden zodat de volheid ons toe kan vallen. Als gave, om niet.
Ik weet niet hoe het bij jou zit, maar ik vind het knap lastig als ik eerlijk naar mijzelf kijk. De ruimte, in mijn huis en in mijn hoofd, is snel gevuld. De inkleuring van mijn ruimte laat zien wie ik ben en tegelijkertijd wie ik wil zijn. Hoe ik hoop te worden waargenomen door anderen. Dat schept identiteit en een gevoel van zekerheid.
Durf te ontspullen en ontbeelden. Uiterlijk en innerlijk. Het is een spannende en onzekere tocht. Wat blijft er over? Wat dient zich aan? Wat is gave, wat is bezit? Wat is van mij en wat is van jou? Zomaar wat vragen om mee op weg te gaan.
*
Uit de overweging van theoloog Thijs Caspers, voormalig lekendominicaan en lid van het Dominicaans Platform, in de Studentenkerk in Nijmegen, op 9 oktober 2016
