p 11 september verbinden twee jonge(re) dominicanen zich voor drie jaar aan de Orde, met het uitspreken van hun tijdelijke professie. Michael Magielse en Thomas Volkers zullen daarna in de publicitaire luwte hun vorming voortzetten in het klooster van Huissen. Hier stellen ze zich voor.
Michael Magielse (links) en Thomas Volkers.
Thomas Volkers (1975):
‘Om de verkondiging en het leven in gemeenschap’
Al ben ik onder de rook van het dominicanenklooster in Zwolle geboren, het was voor mij niet vanzelfsprekend dominicaan te worden. Zwolle telde toen ik het levenslicht zag vijf grote parochiekerken en drie kapellen waar ook dagelijks of wekelijks de eucharistie werd gevierd.
Mijn kerkelijke loopbaan begon in de Sint Jozefkerk de buurparochie van het rectoraat, alwaar ik met mijn buurmeisje op jeugdkoor zat en later Misdienaar was, later ging ik met vrienden de Mis dienen in de Onze Lieve Vrouwe basiliek, de buurparochie aan de andere kant van het rectoraat, waar ik ook het doopsel en vormsel heb mogen ontvangen. Wel bezocht en diende ik tijdens weekdagen de mis in de kapel van het klooster en bezochten we de schriftinstuif op de woensdagavond.
Tijdens mijn jeugd ontwikkelde zich mijn roeping, maar waar ga je heen in een wirwar van keuzes?
Via wat omwegen ben ik op het seminarie terechtgekomen, dat heb ik om persoonlijke redenen moeten beëindigen. Een mens is niet gemaakt om alleen te zijn, lezen we al in het eerste bijbelboek, ik heb aan den lijve mogen ondervinden dat dit voor mij zeker het geval is.
Sinds mijn jeugd kwam ik al veel op Terschelling en heb ik er veel contacten opgebouwd, dus de keuze voor een bestaan aldaar lag voor de hand. Maar op het eiland heb ik ontdekt dat het verkondigende me goed ligt. Het verlangen er verder in te willen liet me niet los. 1+1=2: verkondigen en in een gemeenschap leven trok me naar de orde der predikers.
Het eerste jaar in Cambridge is me goed bevallen. Zeker het internationale karakter heeft veel diepgang aan het jaar gegeven. Ook was het prettig en goed om even letterlijk afstand te nemen.
Deze drie jaar hoop ik op te mogen pakken wat ik op het seminarie niet heb kunnen afmaken en in de praktijk meer ervaring te mogen opdoen. Ik hoop van harte dat de nieuwe opbloei van onze mooie orde door mag blijven gaan en de internationale contacten die we tijdens ons noviciaat hebben opgedaan vrucht mogen afdragen. Dat we met frisse moed het werk van Dominicus mogen voortzetten.
13 september 2015: Thomas en Michael direct na de inkleding door provinciaal overste René Dinklo, aan het begin van het jaar als novice in Cambridge.
Michael Magielse (1971):
‘Traditie en een open sfeer van dialoog’
Voordat ik intrad heb ik zes jaar de Priesteropleiding Bovendonk in Hoeven (NB) gedaan. Deze opleiding heb ik juni vorig jaar afgerond. Daarvoor heb ik jaren als radio en tv-journalist gewerkt voor diverse omroepen.
Nog voor mijn studie in Bovendonk waren de dominicanen al wel in beeld, door een boek van de Engelse dominicaan Timothy Radcliffe, oud magister van de orde, dat ik bij toeval tegenkwam. Het boek en zijn schrijfwijze fascineerde mij. Toch dacht ik dat het diocesaan priesterschap mij beter paste, maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan blijkbaar. Uiteindelijk ben ik dus toch bij de dominicanen terechtgekomen.
Ik heb mijn noviciaat net zoals mijn voorgangers in Cambridge gedaan. Het was een prima jaar, ik heb er volop van genoten. Er is in Cambridge veel aandacht voor de tradities van de orde, in liturgie, gezangen en melodieën, en gebruiken van de orde. Sommige mensen vinden dat ouderwets, maar volgens mij is het weer ‘modern’ en ik houd er erg van. Er is ook een zeer open sfeer, een sfeer van dialoog. Echt dominicaans.
In september begin ik met een masterstudie aan de VU in Amsterdam: Theologie en Media, een combinatie van mijn oude en mijn nieuwe ‘vak’. Komend jaar zal duidelijk worden wat ik daarna ga doen.
Ik hoop dat we als ‘jonge dominicanen’ kunnen laten zien wie we zijn en waar we voor staan. Een duidelijke identiteit is belangrijk willen we aantrekkelijk zijn voor nieuwkomers. Dat bewonder ik in de Engelse broeders. Daar worden we opgevolgd door zes Engelse novicen en een Nederlander. Ik hoop op een goede samenwerking en dialoog met al onze medebroeders en op een zeer vruchtbare tijd in die zin in Huissen.
*
De Nederlandse dominicanen hebben na 11 september vier tijdelijk geprofeste broeders, één broeder in het noviciaat en één die begint aan het noviciaat.
