e turen in de oneindigheid van het heelal en in de rusteloosheid van onze geest en vragen: &Waar bent U?’
Dominicus ging in zijn spreken over God uit van het mensgeworden Woord. Jezus is het zichtbare beeld van de onzichtbare God, zijn trouw en bekommernis.
Jezus is onze Broeder geworden: in de uren van blijdschap en teleurstelling, in zijn angst, pijn en eenzaamheid is hij ons nabij, één van ons. Laten we dansen met Hem als we blij zijn, en zijn hand vastpakken en stevig vasthouden als het ons slecht gaat. Dat zei ik bijvoorbeeld tegen iemand die ik de ziekenzalving gaf.
Jezus Christus leert ons tot zijn Vader bidden. Nee, meer dan dat: Hij geeft ons het vertrouwen, de Geest, om tot Hem te gaan.
In onze tijd komt God vaak ter sprake in de zin van: is er iets? Als je gelooft in zijn bestaan, waarom is er dan zoveel kwaad in de wereld? We turen in de oneindigheid van het heelal en in de rusteloosheid van onze geest en vragen: &Waar bent U?’
Zouden we in ons zoeken en vragen naar God heden ten dage niet meer moeten uitgaan van het mens geworden Woord, zoals Hij in de Evangelies aan ons verschijnt?
De evangelische mens Dominicus wijst ons in zijn spreken met en over God die weg.
*
Slot van een recente preek van Wijbe Fransen o.p., dominicaan te Zwolle.
