p class="p1">Met een bezoek aan paus Franciscus in Rome en de handtekening van magister-generaal Bruno Cadoré in Bologna is het generaal kapittel van de predikorde besloten. De Nederlandse provinciaal René Dinklo o.p. doet verslag.
Woensdagmiddag om 18.25 uur zette Bruno Cadoré zijn handtekening onder de Akten. Hiermee werd het kapittel beëindigd. Wat heeft het opgeleverd?
Het kapittel heeft geen schokkende besluiten opgeleverd. Dat is ook niet te verwachten wanneer provinciaals bij elkaar komen. (Klik hier voor uitleg over de driejarige generale kapittels). Toch kan ik enkele opvallende besluiten noemen.
Bologna is het derde achtereenvolgende kapittel dat het besluit heeft geaccordeerd om vicariaten-generaal te schrappen. In de dominicaanse democratie moeten besluiten door drie kapittels genomen worden, dan pas wordt het opgenomen in de constituties, de wetgeving van de Orde. Dit besluit zorgt voor een herstructurering in de Orde en veel technische wijzigingen in de constituties.
Overigens was dit het eerste kapittel waarin een wijziging van de constituties drie achtereenvolgende stemmingen van een generaal kapittel nodig heeft. Dit was eerst zes. Daardoor was er een stuwmeer ontstaan van wijzigingen die definitief worden, vanaf de voorstellen tot wijziging sinds het kapittel te Providence (2001).
Magister Bruno Cadoré tekent de Akten van het generaal kapittel.
Een ander opvallend besluit is dat er een nieuwe socius is geïntroduceerd voor de initiële en permanente vorming en het broederlijk leven. Dat betekent dat er ook op het niveau van het dagelijks bestuur van de Orde, de magister en zijn socii, over vorming gesproken wordt.
Met eenzesde van de wereldwijd 6000 broeders in vorming in een sterk veranderende wereld is dat een goed besluit. Het kapittel heeft zelfs gestemd dat dit besluit niet bij de komende twee kapittels in stemming wordt gebracht. Dat betekent dat de eenstemmigheid groot is. Het is ook een duidelijk voorbeeld van hoe onze wet ten dienste staat van onszelf.
In het kapittel is ook de onderlinge solidariteit benadrukt om mensen en financiële middelen beschikbaar te stellen. De dominicanen willen van een cultuur van liefdadigheid naar een cultuur van solidariteit in een internationale Orde.
Is er nog iets waar ik echt ontevreden over ben? Ja. We hebben kansen laten liggen om meer te zeggen over onze coöperator broeders. De tekst die een commissie had voorbereid werd ingetrokken en ook mijn interventie vond te weinig weerklank. Dat moet in 2019 beter gaan.
Waar wordt het kapittel in 2019 gehouden? Dat wordt een keuzekapittel, waar een nieuwe magister en socii worden gekozen. Daarvoor is een grote accommodatie nodig om 160 mensen onder te brengen. Dat is voor weinig provincies te organiseren.
Er waren vier mogelijkheden: Providence (VS), Bogota (Colombia), Manilla (Filippijnen) en Saigon (Vietnam). Het was duidelijk dat Azië de politiek correcte locatie zou moeten worden. Er werd massaal gekozen voor Vietnam (Saigon).
De schrijn in de basiliek in Bologna met het lichaam van Dominicus. Aan de achterkant is het hoofd apart opgeborgen.
Woensdagmiddag 3 augustus werd afgesloten met een plechtige vespers aan de vooravond van het Dominicusfeest (op 8 augustus) dat voor deze gelegenheid op de oude datum werd gevierd. Plechtig betekent o.a. een vespers in het Latijn.
Na afloop was er sprake van de zogenoemde specialiteit van Bologna: na het Salve Regina in de Mariakapel en het Spem Miram op weg naar en in de Dominicuskapel werd daar de reliekschrijn tevoorschijn gehaald, met overblijfselen van Dominicus, dat zich onder zijn sarcofaag bevindt.
In processie werd deze schrijn overgebracht naar een plek voor het hoofdaltaar, waar eenieder werd uitgenodigd om de reliek persoonlijk te vereren.
Donderdagochtend 4 augustus begon het ontbijt om 5.00 uur. Om 6.40 uur zaten we in de hoge snelheidstrein naar Rome. Deze trein had een kruissnelheid van 250 km/h en op het traject tussen Bologna en Florence werd even 300 km/h gereden.
De meesten van ons zaten met habijt in de trein, zo ook ondergetekende. Omdat je bij een ontmoeting met de paus in vol gewaad verwacht wordt, hadden we onze mantel meegenomen. Toen we bijna in Rome arriveerden, deed iedereen zoals afgesproken zijn mantel in de trein om. Het was een zeer grappig gezicht.
Daarna hield de paus een toespraak. Dit was zo zacht dat zelfs Spaanstaligen het nauwelijks konden volgen. Uiteraard kregen we de toespraak op schrift mee. Daarna volgde voor iedereen een meet and greet. Toch bijzonder om de paus de hand te mogen schudden en een paar zinnen te mogen zeggen.
Na een uur was het geheel ten einde. Met dezelfde bussen reden we naar Santa Sabina voor de lunch. Om 15.45 vertrok onze trein weer naar Bologna. Na aankomst hadden we een uur de tijd om je even op te frissen (iedereen was drijfnat van het zweet, het was immers 36 graden) om daarna een pontificale hoogmis bij te wonen in onze kerk in Bologna ter ere van Dominicus.
Klik om een bericht over het bezoek aan de paus te beluisteren van Radio Vaticana. Een verslag (Engels) vindt u hier.
De zeer innemende aartsbisschop van Bologna, Zuppi, ging voor. Alle Italiaanse toeters en bellen werden van stal gehaald. Er was ook een koor met een klein orkest. Na bijna twee uur was de mis ten einde. ’s Avonds om 21.30 uur werd een ieder uitgenodigd voor een feestelijke buffet in de claustrumgangen. Zo kwam aan deze lange dag een einde.
Vandaag is het de dag van de uittocht. De bijeenkomst van drie weken is ten einde gekomen. Een ieder gaat huiswaarts. Mijn koffer zal enkele kilo’s zwaarder zijn door de vele giften die we hebben mogen ontvangen en de officiële akten.
René Dinklo o.p.
*
Eerder verscheen:
Wat is een generaal kapittel?
Generaal kapittel dominicanen in Bologna