03 Februari 2016

Magister: prediking is allereerst vuur en contemplatie

Ga naar overzicht

Deel op:

n een lange brief aan zijn broeders en zusters bij het begin van het jubileumjaar mijmert magister-generaal Bruno Cadoré over de toekomst van de Orde. Vriendschap, contemplatie en groeiende internationalisering zijn voor hem kernwoorden bij de toekomst van de predikers.

Magister Bruno Cadoré o.p.

&Ga en predik’ is het motto van het achtste eeuwfeest. Volgens de overlevering kreeg Dominicus deze opdracht van Petrus en Paulus. De vraag is hoe wij die opdracht verder dragen, stelt de Franse broeder, die sinds september 2010 de Orde leidt.

Om te beginnen hangt het af van het persoonlijk vuur van de predikers, schrijft hij. De orde kent plaatsen van bloei en van afbouw, maar &de toekomst zal niet op de eerste plaats het resultaat zijn van strategische plannen, maar van het vuur van het evangelie’. Zusters en broeders moeten de 'innerlijke noodzaak’ voelen om te verkondigen, schrijft br. Bruno.

Daarvoor moeten predikers allereerst naar de mensen tot wie zij gezonden zijn. Ze moeten zich echt verbinden, nieuwe vriendschappen aangaan die hen kwetsbaar maken. Dat betekent namelijk leven in gemeenschap: je vrijheid afhankelijk maken van anderen.

Daarnaast betekent &Ga en predik’ ook: &ga en studeer’.  &Niet om een geleerde te worden, maar om de tekenen van de tijd te onderzoeken, sporen van genade te ontdekken in het hart van de wereld en te leren om iedere dag te danken en een beetje meer te begrijpen van de diepte van het mysterie van Gods aanwezigheid’, aldus de magister.

Vervolgens is het van belang dat zusters en broeders van de Orde zich blijven vernieuwen. Dat betekent: dat ze de drang blijven voelen om naar plaatsen te gaan waar het goede nieuws nog eens moet worden gehoord.

Vanuit zijn voortdurend rondreizen over de dominicaanse wereld noemt br. Bruno Cadoré een aantal brandende kwesties voor de toekomst. Hij wijst op de grote diversiteit aan roepingen: vrouwen en mannen met allerlei achtergronden en talenten die intreden. In het verleden bloeide de Orde door de creativiteit van deze diversiteit. &De rijkdom van deze nieuwe roepingen is een verantwoordelijkheid voor ons allen. We moeten voortdurend onze “dienst aan het gesprek van God met de mensen” verdiepen en veranderen.’

De Orde houdt niet op om internationaler en intercultureler te worden, schrijft hij, en dat roept de verleiding op om terug te vallen op vertrouwde identiteiten. De vraag is hoe zusters en broeders de interculturele uitwisseling kunnen dienen, en daarmee de kerk.

&Om dit te voor elkaar te krijgen lijkt het me dat de Orde in de toekomst meer en meer de Orde moet worden van contemplatieve prediking’, schrijft br. Bruno. &Al heeft de kerk steeds meer arbeiders nodig om te oogsten, er moeten ook plaatsen zijn van contemplatie, van zoeken naar wijsheid en waarheid.’

Aan het slot van zijn lange brief, die het karakter heeft van een overpeinzing, schetst de magister-generaal stichter Dominicus als een man die graag in gebed zijn bezorgdheid voor anderen uitsprak, en die tegelijk zijn broeders aan de genade van God toevertrouwde, ondanks hun angsten en onzekerheden. &Dat deed hij in de overtuiging dat alleen de genade van God de kracht van prediking zou zijn. In dit jaar van het jubileum van de Orde is het deze zelfde overtuiging die ons uitzendt om het Evangelie van vrede te verkondigen.’

Klik hier voor de volledige brief (Engels)

Klik hier voor de internationale jubileumsite

Klik hier voor de Nederlandse jubileumsite