ijn er mensen die zeggen dat er waarheid is, die ze niet in pacht hebben?
De Dominicus van de toekomst zal mystiek zijn – of ze zal niet zijn. Met mystiek bedoel ik ten eerste die manier van kijken die aandacht heeft voor en-en, voor de eenheid onder de veelheid, en die van allebei geniet. En ten tweede doel ik met mystiek op die sterke onderstroom in de geschiedenis van mensen die behalve Bijbel en traditie ook hun eigen ziel, lijf en bewustzijn serieus nemen als een vindplaats van God.
Dat klinkt heel mooi, vrees ik. Wat moet je daar nou mee als vijftigjarige kerkgemeenschap in Amsterdam, in 2014?
Een eerlijk antwoord? Ik weet dat niet. Maar ik heb twee opmerkingen als troost. Ten eerste: bijna niemand weet hoe het moet. Er zijn veel kerkgenootschappen die HEEL ZEKER weten hoe het zit (daarbij reken ik ook de hardliners onder protestanten, moslims, bankdirecteuren en andere fundamentalisten). En er zijn ook veel (vaak erg kleine) kerkgenootschappen die HEEL ZEKER weten dat alles relatief is en iedereen zijn eigen waarheid mag brouwen in dit betekenisloze universum (atheïsten, ietsisten, D66-ers).
Maar mensen die middenin gaan staan? Die zeggen dat er waarheid is, die ze niet in pacht hebben?
*
Uit een artikel van Arjan Broers over de toekomst van de Dominicusgemeente in Amsterdam, in de jubileumuitgave van de krant van de gemeente. Lees hier de hele tekst.
