ij kunnen niet alles doen en dat is een bevrijdende gedachte.
Dit is een fragment uit een sierlijke open brief van de Vlaamse dominicaan Jos Smeets aan prof. Rik Torfs. Klik hier voor de volledige tekst op de ‘webstek’ van de Dominicus in Gent.
Sinds een jaar of vier, vijf kom ik nog maar zelden in West-Zeeuws-Vlaanderen en dat heeft niets te maken met mijn pensioenleeftijd. Al vijftien jaar behoor ik tot de weinig benijdenswaardige groep mensen van wie U de peter bent en dokter Parkinson, bijna drie eeuwen na zijn dood, nog steeds de solidaire, weliswaar soms wat lastige kameraad.
Zijn ziekte dolt met mij, brengt mij het hoofd op hol, doet mijn ledematen ongecontroleerd alle kanten uit slaan, maakt zich meester van mijn stem, vervormt mijn woorden, vertraagt en vervaagt mijn denken, stoot mij van mijn fiets…
Ik ben blij dat U in uw buitengewone openhartigheid ook minstens één tekort vermeldt, iets wat U steekt en af en toe misschien het slapen belet en waar ook ik enige last van heb (had?): dat U namelijk wat U hebt ontvangen bij benadering niet hebt verdiend en dat U minder hebt gegeven dan U had kunnen en moeten doen (ach, wij katholieken met ons jezuïeten-schuldgevoel van ‘plus est en vous…’ )
In de hoop niet moralistisch over te komen, wil ik bij het beantwoorden van die vraag stem geven aan de vermoorde maar daarom nog niet mislukte bisschop Oscar Arnulfo Romero uit El Salvador. In een meditatieve tekst stelt hij zich de vraag wat hij gedurende zijn leven nu eigenlijk gedaan en gerealiseerd heeft. Of het goed was? Voldoende?
Op die vraag geeft hij als gelovige een antwoord waaruit ik hier enkele regels citeer.
Wij kunnen niet alles doen
en dat is een bevrijdende gedachte.
Ze maakt dat we iéts doen,
en het zeer goed doen.
Misschien onvolledig, maar een begin, een stap op de weg,
een kans voor Gods genade om binnen te komen en het van ons over te nemen.
Bestaan er teksten waarmee je een boer van zijn paard kan slaan – er bestaan er ook waarmee je eenzame, gevallen fietsers weer in het zadel kunt heffen. Romero’s tekst is er zo een.
*
Dit is een fragment uit een sierlijke open brief van de Vlaamse dominicaan Jos Smeets o.p. aan prof. Rik Torfs. Deze is rector van de Universiteit Leuven, columnist en beschermheer (‘peter’) van de Vlaamse Parkinson Liga. Een column van Torfs over een diepe ervaring van geluk, enkele dagen voor Wereld-Parkinsondag verschenen, inspireerde Jos Smeets tot een open brief en een herinnering aan een valpartij. Beide teksten zijn volledige te lezen op de ‘webstek’ van de Dominicus in Gent.
