div data-canvas-width="693.0809211584974">De ideologieën van de politieke islam zijn uitgelopen op een verschrikkelijke tragedie. In Tertio stelt dominicaan en islamkenner Emilio Platti dat we te maken met een religieus fascisme dat, vanuit een verkeerd begrepen monotheïsme, alleen homogeniteit nastreeft en diversiteit afstraft. Hij wil niet langer zwijgen.
Prof. Emilio Platti o.p.
Emilio Platti is dominicaan van de Vlaamse provincie, emeritus-hoogleraar islam aan de KU Leuven, verbonden aan het Brusselse dialoogcentrum El-Kalima en aan het befaamde Dominicaans Instituut voor dialoog Ideo in Caïro, Egypte.
In het artikel in Tertio stelt hij dat het de tragedie van de Arabische Lente is dat ze te vroeg kwam. &Islamisten van allerlei pluimage hebben geprofiteerd van de instabiliteit om overal de democraten te marginaliseren, behalve in Tunesië. De vraag is dringender dan ooit: wat verbindt al deze groepen?’
Platti erkent dat er in de islamitische wereld een breed levende verbittering is over het Westen, en met name de VS. Maar hij wijst ook op de theologische invalshoek, &die ons laat zien waar de band ligt die alles verbindt. In ons sterk geseculariseerde Westen kunnen we ons soms niet inbeelden dat elders godsdienstige motieven doorslaggevend kunnen zijn. En dat is in de islamwereld zeker het geval. Hoe graag we het ook zouden hebben dat zij onze manier van denken zouden overnemen.’
Platti analyseert hoe er in de loop van een kleine eeuw een moslimidentiteit is gecreëerd &die gebaseerd is op eenvoudige gedragspatronen, overgeërfd vanuit de middeleeuwse handboeken over de sharia. Daarbij wordt voorgehouden dat dit model universeel en onveranderlijk is. En alleen zo is men mens; geen ander levensmodel is humaan.’
Deze opvatting van de sharia is de politieke islam gaan domineren, stelt Platti. Volgens hem is de meerderheid van de moslims hier niet van gediend, maar omdat de politieke islam zich zo sterk beroept op een rigide, alles dominerend beeld van God, zijn de botsingen heftig.’We hebben te maken met een religieus fascisme dat, vanuit een verkeerd begrepen monotheïsme, alleen homogeniteit nastreeft en diversiteit afstraft. En dat heeft enorme gevolgen.’
