e oecumenische communiteit van Taizé viert volgend jaar een kroonjaar. Dominicaan Jan van Duijnhoven, net terug van een week in de Franse oecumenische kloostergemeenschap, voelt zich zeer met Taizé verbonden. Hij kondigt aan en vertelt.
door p. Jan van Duijnhoven o.p.
In 2015 is het honderd jaar geleden dat br. Roger van Taizé werd geboren, op 12 mei 1915. Het is daarnaast 75 jaar geleden dat hij aankwam in het arme plaatsje Taizé, op 20 mei 1940, meteen na de oorlog. Hij begon er met de opvang van vluchtelingen, een werk dat uitgegroeid is naar het bieden aan gastvrijheid voor jongeren. Tenslotte is het volgend jaar tien jaar geleden, op 16 augustus, dat br. Roger op gewelddadige wijze het leven werd ontnomen. Drie redenen om het komend jaar intens en dankbaar te vieren.
Van 12 mei tot 16 augustus 2015 is een prachtig programma uitgewerkt met zeker drie hoogtepunten. Allereerst de week voor de jonge religieuzen (onder de 40) van 5 tot 12 juli; daarna de week voor alléén de jongeren, van 9 tot 16 augustus. En als derde hoogtepunt is aangekondigd een symposium voor jonge theologen (onder de 40) over de theologische en oecumenische erfenis van br. Roger, van 30 augustus tot 6 september.
Wat zeker ook een bijzondere week zal worden is de week voor de regionale armen, gezinnen, zieken of mensen in kwetsbare posities. De naastenliefde, de nieuwe solidariteit, een geliefd thema op dit moment in Taizé begint dichtbij.
Bidden met de broeders van Taizé.
Ieder jaar geeft een Taizéweek mij weer bijzondere indrukken. Enkele flitsen.
Het was niet alleen voor mij heel bijzonder om voor de eerste keer de bijbelinleidingen van br. John mee te maken. Hij geldt als de theoloog van de communiteit en heeft heel wat boeken geschreven. Het is bijzonder hoe hij allereerst spreekt over de communiteit en daarna over de Bijbel.
Van een broeder van Taizé wordt verwacht dat hij gelooft in Jezus, en dat dat een leven is, geen filosofie of ideologie. Dat leven is 'in gemeenschap zijn’, inclusief gebed en de Bijbel. In de Taizéweek leven we in het contemplatieve ritme van de communiteit mee. De week zelf ging over de levens-, geloofsreis van aartsvader Jakob in Genesis 25,19 – 33,10. Van volwassenheid, naar Godsontmoeting, naar terugkeer.
Op donderdagavond in de viering gaf br. Aloïs, de opvolger van br. Roger, na een korte toespraak aan Palestijnse jongeren de ruimte om het Onze Vader in het Arabisch te bidden. Kinderen brachten aan het einde van de toespraak bloemen naar alle vertegenwoordigde landen en continenten – en dat zijn er veel!
In Taizé wordt de grote wereld klein, als een groep van zeventig jongeren uit Oekraïne je vraagt om een foto van hen te maken. Of als je ziet hoe een Russische jongere geraakt wordt door het overbekende Taizélied Laudate omnes gentes, dat ook in het Russisch gezongen wordt. Gebed overschrijdt alle grenzen.
Taizé is een gemeenschap die het evangelie verkondigt, begonnen bij br. Roger Schutz: een eigentijdse mystagoog mogen we misschien zeggen: iemand die mensen binnenleidt, toeleidt naar een ontmoeting met God.
