e gemeenschap van mensen, vrouwen en mannen, is de plaats om Gods liefde te kennen en zichtbaar te maken. Fragmenten uit de preken (en de volledige teksten) van Jozef Essing en Wijbe Fransen, bij het feest van resp. zijn zestigste professiejaar en vijftigste wijdingsjaar.
Jozef Essing o.p. vierde de zestigste verjaardag van zijn professie.
Laudare, benedicere, praedicare, het dominicaanse motto, is ook het motto van deze viering.
Laudare is dank-je-wel zeggen tegen God. Ons gebedsleven laat zien dat gemeenschapsvorming en prediking niet het werk zijn van mij of van jou, maar het werk van Hem die ons het eerst heeft liefgehad. Hij is dé voorganger. Jij en ik, gewijd of toegewijd, zijn beide coöperatores van Hem.
Goddank ben ik noch jij de bezitter van de Goede Boodschap, maar een ontvanger. En voor een betere ontvangst heb ik jouw antenne net zo goed nodig als de mijne. Dan kan gemeenschap een zegen worden. Vandaar dat na laudare benedicere komt: zegenen.
En als we, levend vanuit Gods ruimhartigheid, het weerbarstige samenleven aangaan, gelovend dat onze verschillende begaafdheden elkaar nodig hebben: dan gaat door onszelf heen en maken we zichtbaar wat we naar anderen overbrengen.
En zo komt uit laudare en benedicere het praedicare, de prediking ter wereld.
Wijbe Fransen o.p. vierde zaterdag de 50ste verjaardag van zijn priesterwijding.
Lees hier de volledige tekst van de preek van Jozef Essing op zaterdagmiddag 2 augustus 2014 in het klooster van Zwolle: Overweging bij Professie- en Wijdingsfeest Jozef Essing 2aug2014
*
&Geven jullie ze maar te eten! Is dat niet de taak van de pastor: woorden van leven, brood van leven te bieden in een woestijn van “ikke, ikke” en van geweld?’
Lees hier de volledige tekst van de preek van Wijbe Fransen op zondag 3 augustus 2014 in het klooster van Zwolle: Overweging bij Wijdingsfeest Wijbe Fransen 3aug2014
