div> Samen met Marjolijn Booij gaf Nienke Pruiksma ruim drie jaar vorm aan ’t WasDoM, jongerenwerk in het Dominicanenklooster van Zwolle. In de kloosterkrant neemt ze afscheid, met dankbaarheid voor de vele ontmoetingen en de open wijze van geloven die bij het klooster past.
Dit is een ingekorte versie van een artikel van Nienke in de kloosterkrant van de Zwolse gemeenschap.
In een van de sollicitatiegesprekken voor een nieuwe collega werd gevraagd: Hoe ziet een standaardweek in ’t Wasdom eruit? Daar kon ik geen antwoord op geven, want een standaardweek bestaat niet in dit werk. Saai is het nooit en de reden dat ik wegga is omdat er nieuwe horizonten lonken, niet omdat de huidige omgeving me verveelt.
Het werk was niet altijd leuk. Het klooster is als een stad vol geschiedenis. In de kronkelige straten van die stad je weg te vinden is niet eenvoudig. Het &verdere verleden’ werd met genoegen herdacht, de &recente geschiedenis’ stond in het teken van conflict en verlies van bestaansrecht. Dat maakte het voor een buitenstaander niet gemakkelijker.
Niettemin waren er mensen die de weg wezen en had ik in Marjolijn Booij een collega op wie ik ongelooflijk goed ingespeeld raakte. Zo kreeg onze taak om het jongerenwerk in het klooster weer tot bloei te brengen vorm.
Ons eerste (school)jaar stond in het teken van orie?ntatie, het tweede jaar in het teken van opbouw. Halverwege het tweede jaar begon de bloei. Zo ging Marjolijn project met jonge mantelzorgers van start, zette ik met twee Spotters (vijf Europese jongeren die een jaar in het klooster logeren) een serie debatavonden op, en ontstond in een paar maanden de oecumenische studentengroep die in het klooster leeft.
Ik vond het ook een voorrecht om de gesprekken mee te maken tussen verschillende groepen jongeren en leden van de dominicaanse communiteit. Jongeren waren vaak zeer onder de indruk van de openheid en echtheid in de benadering van de leken en broeders in dit klooster.
Wat er in die ontmoetingen gebeurt is zo essentieel. Jongeren krijgen een kijkje in een manier van leven en geloven die ook bij hen openheid schept in een tijd die lijkt te vragen naar gesloten antwoorden en zekerheden die je kunt vasthouden. Hierin schuilt dan ook een pleidooi om achter jongerenwerk als waarde an sich te blijven staan, in de context van het klooster.
Ik ben dankbaar dat ik een deeltje heb mogen zijn van deze bijzondere gemeenschap die iets van Gods aanwezigheid wil laten zien in Zwolle. Vrede en alle goeds,
Nienke Pruiksma
