iet geslaagd zijn, maar broddelen is de norm. Dat is een Blijde Boodschap.
Onze cultuur doet nogal eens – niet alleen reclamemakers maar ook politici gaan daar graag van uit – onze cultuur doet nogal eens alsof geslaagd zijn normaal is, de standaard. En dat de mensen die niet slagen, of maar ten dele – dat die mensen afwijken van de norm.
In werkelijkheid is het precies omgekeerd: de mensen met ‘normale’ levens zijn uitzonderlijk, broddelen is de norm. Ik noem het broddelen omdat het daar vaak op neer komt: met de beste wil of met de moed der wanhoop proberen we er iets van te maken. En vaak, heel vaak zelfs, lukt dat heel aardig.
Dat is de eerste Blijde Boodschap die ik met u wil delen: wij broddelaars zijn normaal, de geslaagden zijn een minieme minderheid. Misschien is er vandaag zelfs geen enkel geslaagd mens hier in de kerk! Zijn we onder ons!
Laten we elkaar (en onszelf) dus niet beoordelen op idiote beelden van wat succes is. Maar laten we elkaar bemoedigen, steunen en becomplimenteren als het ons lukt om onderweg een beetje aardige mensen te zijn en te blijven, voor onszelf en voor elkaar. Wat geniet ik van je humor. Wat ben jij een vechter. Wat mooi dat je je tranen durft te laten zien. Wat heb jij een zorg voor mij. Wat leer ik veel van je. Wat fijn dat ik naast je mag zitten, zelfs nu je even niet weet hoe het verder moet.
Elkaar het sacrament van de nabijheid geven, heeft een wijze pastor dat eens genoemd.
Maar ik wil nog een stap verder gaan, in mijn bezinning over het The end van Hollywood en het Het is volbracht van het Evangelie.
*
Fragment uit de overweging van theoloog Arjan Broers in de Dominicusgemeente Amsterdam op Palmpasen, 13 april 2014. Klik hier voor de volledige tekst.
