a, ja, hoor ik al mompelen. Ja, ja, zegt Jezus.
Jezus veroordeelt niet onze dagelijkse beslommeringen, maar we moeten ons er niet door laten gijzelen. Als we teveel gaan hechten aan vooruitgang, aan zekerstelling van geld en bezit, aan succes en maatschappelijke status, dan worden die onze 'afgoden’. Zelfs het streven naar gezondheid of behoud van dit kerkgebouw kan een soort afgod worden als we ons daardoor laten beheersen.
Dan raken we kwijt waar het wezenlijk om gaat: goed leven voor elk mens, gerechtigheid, vrede, solidariteit, barmhartigheid, mededogen, compassie… Een wereld, waarin deze dingen centraal staan, noemen we het koninkrijk van God. Jezus wijst erop, dat we ons daarop moeten oriënteren om te beseffen, dat het ons al gegeven is, dat wij dat koninkrijk met al onze inzet niet hoeven te maken, maar dat het er al is!
Ja, ja, hoor ik al mompelen. Ja, ja, zegt Jezus. Open je ogen en oren, open je hart. Dan zal je het ontdekken en vinden. En soms wordt het je zomaar aangereikt.
(…) Laten we bidden, dat ook onze ziel vol vertrouwen kan verstillen en rust en vrede zal vinden bij God. Van Hem komt immers al wat wij hopen.
Uit de overweging van lekendominicaan Leny Beemer op 2 maart in de Dominicuskerk Utrecht. Gelezen: Jesaja 49,14-18; Psalm 62; Matteüs 6,24-34.
